Zoals jullie weten mag ik graag Mikey plagen. Die domme hond trapt ook overal in. Als hij rustig op zijn kussen op de bank ligt en ik spring vlak naast hem, schrikt hij zich het apennootje. Dat spelletje mag ik graag spelen. Zeker meerdere keren op een dag.
Maar vanmorgen ging het totaal fout. Ik spring op de bank, deze keer niet om Mikey te plagen, maar om te kijken of alles goed gaat met Scary achter de bank. Springt Mikey opeens luid blaffend op en jaagt mij weer van de bank af.
Deze keer schrok ik dus heel erg en spring van de bank en wil gelijk op de tafel springen. Maar volgens mij heeft het tweepotige geval de tafel verschoven, al beweert hij het tegendeel, en spring ik zo tegen de onderkant van de tafel aan.
Natuurlijk zit het tweepotig geval zich luidruchtig rot te lachen.
Ik schaam mij diep. Dat mij dit moet gebeuren als iedereen kijkt. Ik wil weg, ik wil mij verstoppen.
Nu zag ik enkele weken terug dat Scary een heel mooi plekje in de keuken had gevonden. Het was boven op een houten stelling waar de pannen staan. Het is een rustig plekje wat niet zo opvalt. Ik besloot om daar maar heen te gaan en ben daar gaan liggen. Het is er nog lekker warm ook, zo vlak naast die witte kast dat veel warmte geeft.
Maar lang kon ik daar niet liggen. Al snel voelde ik een hand in mijn nek en werd ik wreed van de stelling gesleurd. En gelijk kreeg ik weer een hele preek te horen dat het niet mag en dat soort onzin.
Jullie snappen wel dat ik dit ergens op moet afreageren. In de speeltjes heb ik nu geen zin, die doen helemaal niets terug. Op Mikey doe ik ook maar niet, want hij is de aanstichter van mijn leed. Dus blijft Scary over. Maar Mikey ligt al weer op zijn kussen en moet ik langs hem heen om bij Scary te komen. En ik wil Mikey nu maar even met rust laten.
Mokkend ga ik op het bankje van Mikey liggen.
Maar het duurt niet lang, of Mikey wil er ook op liggen. Zo vriendelijk als ik ben ga ik gelijk van het bankje af. En loop ik door naar de bank. Ik spring op de bank en met nog een sprong zit ik op de rugleuning van de bank. Ik kijk over de rand heen en begin tegen Scary te blazen.
En wat denk je?
Nog voor Scary terug kan blazen, hoor ik achter mij het tweepotig geval iets zeggen.
“Lijkt jou dat slim, Skreewert?”
Ik kijk dat tweepotig geval eens aan en ik besluit dat het nu niet de juiste tijd is om Scary te plagen.
Met een plof laat ik me op het kussen op de bank van Mikey vallen. Het duurt niet lang voor Mikey naast mij staat. Hij wil niet hebben dat ik op dit kussen lig, maar ik lig er nu en ik laat mij niet wegjagen. Wat Mikey ook doet, ik blijf liggen. En Mikey doet best wel wat, maar ik lig er nog steeds.
En toen deed Mikey iets wat ik nooit verwacht had.
Met zijn snuit duwde hij het kussen van de bank!
En ik lag er nog op!
Dus nu lag ik naast het kussen op de grond!
En weer zit het tweepotig geval mij uit te lachen!
Ik heb het wel gehad, ik ga wel op een stoel onder de eettafel liggen. Daar heb ik tenminste rust.
Ik zou haast gaan denken dat het vandaag vrijdag de 13e was, maar het is vandaag de 26e. Dus eigenlijk een dubbele ongeluksdag en zo aan mijn ochtend te zien . . . klopt dat ook nog!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten