kan iemand hem opvoeden?

Begrijpt dat tweepotig ongedierte nu echt niet dat mijn slaaptijden anders zijn?

Snapt dat tweepotig ongeval niet dat ik het de hele nacht druk heb om Scary in de gaten te houden?

Begrijpt dat tweepotige brulboei dan niet dat ik in de ochtend uit wil slapen?

Snapt dat tweepotige slaapkop dat nu echt niet?

Het is ongelooflijk wat hier gebeurd. Al mijn goede bedoelingen worden niet begrepen. Ik verlies langzaam de grip op de anderen hier in huis.

Al maanden ben ik bezig om Scary duidelijk te maken dat zijn plek achter de bank is. Daar, en niet ergens anders. Overdag lukt dat best wel, want dan ben ik in de buurt om hem te corrigeren als hij de fout in gaat. Maar ’s nachts . . .

’s Nachts ga ik mee naar boven en dan kan ik alleen maar door een raam naar binnen kijken en dan zie ik dat Scary door de huiskamer heen wandelt. Inmiddels heb ik wel door dat ik die tweepotige doofkop niet op de hoogte van Scary hoef te houden, maar dat neemt niet weg dat ik mij aan mijn taak hou. Ik hou Scary wel in de gaten. Als niemand anders dat doet, dan moet ik wel. Die tweepotige slaapdonderkop gaat gewoon een heel bos om liggen zagen in zijn slaap. En die vierpotige plaaggeest doet net zo hard mee, al is zijn zaag een stuk stiller. Dus ik ben echt de enige die Scary in de gaten moet houden in de nacht.

Dat betekend wel dat ik in de ochtend moet uitslapen. Logisch, toch?

Maar zodra die tweepotige brulboei opstaat, begint hij al te blèren dat ik wakker moet worden.

Nou . . . Mooi niet!! Ik lig dan net lekker op mijn plekje te slapen en ben nog hartstikke moe, dus blijf ik liggen.

Dan doet die tweepotige etterbuil de deur beneden weer dicht. Hij laat hem niet eens voor mij openstaan, dat als ik uitgeslapen ben, zo naar beneden de huiskamer in kan lopen.

Maar goed, ik ben ook doorgaans goed bij stem en miauw wel heel liefjes als ik wakker ben en naar binnen wil.

En wat denk je? Dan begint die tweepotige dominee aan zijn preek. Dat ik tijd genoeg heb gehad voor de deur dicht ging. En dat ik nu maar moet wachten tot hij toevallig een keer op staat om die deur open te doen. En dan zegt hij ook nog dat hij geen bediende van mij is.

Ik heb geen idee wat een bediende is, als hij maar de deur open doet op het moment dat ik het wil.

Om van dat gekweel van die tweepotige blèrkop af te zijn, ga ik maar weer terug naar boven en zoek mijn lekkere warme plekje weer op.

Natuurlijk val ik dan weer in een diepe slaap en droom ik over mijn lieve schatje.

Na een tijdje word ik weer wakker en ga ik weer eens kijken of die tweepotige brulboei nu wel naar mij wilt luisteren en die deur open wilt doen. En meestal doet hij dan wel de deur voor mij open.

En zodra ik binnen ben, begin ik dat tweepotig ongedierte maar weer eens het hele verhaal uit te leggen dat ik na mijn nachtdienst graag wat langer wil blijven slapen en dat hij, het tweepotig geval, de deur voor mij moet open doen als ik naar beneden kom. Ik moet dan verslag uit gaan brengen en kijken of Scary zich wel gedraagt achter de bank.

Maar nee, dat tweepotig ongedierte houd nergens rekening mee, alleen maar met zichzelf. Hij lijkt Mikey wel, die gaat ook zijn eigen gang. Daar heb ik ook al geen grip meer op.

Maar daar de volgende keer weer meer over. Ik ga nu eerst even van het zonnetje genieten in de vensterbank.