Vandaag moest ik de deur wel uit om boodschappen te gaan doen. Het was al een kleine week geleden dat ik met Madam ‘Tiz ben weggeweest, dus ik kon alleen maar hopen dat hij het nog zou doen. Dat de accu niet ingestort zou zijn en er nog voldoende stroom in zit. Met een tas vol lege plastic flessen liep ik naar mijn auto.
Ik zag dat mijn ramen rondom nog bevroren waren, maar daar heb ik een goede ijskrabber voor. Ik drukte op een knopje en de deuren gaan van slot af. Ik zet de tas met lege flessen in de auto en neem plaats achter het stuur. Ik steek de sleutel in het contactslot en draai hem rond. Madam ‘Tiz heeft er zin in en in één soepele beweging start ze mooi ronkende motortje.
Nu is het ijs aan de buitenkant aan de beurt. Ik pak mijn ijskrabber, stap uit de auto en begin vol overgave aan het krabben. De zijraampjes zijn schoon, de achterraam word door de elektrische raamontdooier gedaan. Mijn voorraam is ook al heel snel ontdaan van het ijs, maar het lukt me niet om door mijn voorraam naar binnen te kijken. Er zit ook ijs aan de binnenkant van mijn voorraam.
Ik stap mijn auto weer in en begin het ijs aan de binnenkant van mijn voorraam te krabben. Hier zit meer ijs dan aan de buitenkant. Mijn hele dashboard begint wit te worden van het ijsschaafsel, maar langzamerhand krijg ik wel steeds meer zicht naar buiten toe.
Ik ben er van overtuigd dat ik de volgende keer mijn zijraam geheel moet sluiten. Dat zal mij veel ijs aan de binnenkant van de auto schelen . . .
De weg naar Dokkum was goed te rijden. Hier is nog steeds geen vlokje sneeuw naar beneden gedonderd en de wegen zijn mooi schoon en droog. Tot nu toe geen enkel gevaar voor glijpartijen. Ik kom dan oom zonder brokken of glijpartijen bij de supermarkt aan.
De winkelwagens staan buiten onder een afdak. Ik stop een muntje in de gleuf en trek een winkelwagen los. Ik loop niets vermoedend de supermarkt in en loop bijna een bord omver dat op de grond staat . . .
Geen opmerkingen:
Een reactie posten