Foutje

Ik ging gisteravond toch vreselijk de fout in . . .

Maar ik zal bij het begin beginnen.

Als de grote baas naar bed gaat, stuurt hij eerst Mikey en Skreewert naar boven. En als de deur naar boven weer dicht is, zet de grote baas lekker zacht voer voor mij neer. En zodra de grote baas boven is, ren ik er heen om alles op te smikkelen. Dit is véél lekkerder dan die harde brokjes, al zijn die ook erg eetbaar te noemen. En Skreewert eet nooit zijn bakje met dat heerlijke zachte voer op, dus die smikkel ik ook maar gelijk op.

Nu ik hier een paar maanden ben, durf ik al veel meer. Oké, ik woon nog achter de bank, maar durf er al veel vaker er iets achter vandaan te komen als die Skreewert nog in de kamer is. En nu ik door heb dat Skreewert al boven is als dat lekkere zachte voer voor me word neergezet, durf ik ook steeds iets eerder tevoorschijn te komen.

Maar gisteravond ging ik dus helemaal de fout in. De grote baas was nog in de keuken om mijn lekkere zachte voer te halen toen ik al tevoorschijn kwam en naar de plek ging waar altijd het eten staat en het lekkere eten bij word gezet.

Natuurlijk keek ik verbaasd dat er nog helemaal niks stond. Ik dacht even dat de grote baas helemaal vergeten was om dat heerlijke zachte voer voor mij neer te zetten, tot ik geluid uit de keuken hoorde komen.  En nog voor ik weer veilig achter de bank kon schuilen, stond de grote baas opeens vlak achter mij.

Hij zei wel lieve woordjes tegen mij, maar ik koos toch het zekere voor het onzekere en vluchtte langs hem heen. Met een paar grote sprongen zat ik weer achter de bank. Maar ik weet dat de grote baas bijna altijd heel lief is en ik toch wel erg nieuwsgierig ben, keek ik al snel weer om het hoekje van de bank naar de grote baas. Ik zag dat hij het bakje met dat heerlijke zachte voer neerzette en toen keek hij mij aan. Hij zei nog wat liefs en liep toen weg. Even later ging het licht uit en hoorde ik de deur baar boven dicht gaan. Ik heb nog heel even gewacht, maar het water liep mijn bekje al uit. Dus ben ik toch maar snel naar dat heerlijke zachte voer gelopen.

Zo . . . Dit is mijn eerste belevenis die ik hier beschrijf. Misschien dat ik later, als ik meer achter de bank vandaan durf te komen, wel vaker wat ga schrijven.

Ik vind het wel leuk, eigenlijk . . .