Welkom?

Welkom bij Red Light District Amsterdam.

Om maar gelijk bepaalde personen uit een droom te helpen, en hun broek gesloten te houden, dit is geen blog over de Rosse Buurt van Amsterdam. Op deze blog zullen ook geen naaktfoto's te vinden zijn. De naam Red Light District is gekozen omdat ik daar in de buurt gewoond heb en er zeer regelmatig te vinden was.

Op deze weblog schrijf ik verhaaltjes uit mijn leven. Zoals mijn, volgens anderen, hilarische telefoongesprekken, mijn wel bekende manier van reizen en mijn kijk op de wereld en het nieuws. En verhalen die in het werk zijn voorgekomen, want ook daar heb ik het een en ander meegemaakt.

Er zijn ook drie gastschrijvers:

Skreewert: Een zwart/witte kater en een dondersteen tot in het puntje van zijn staart.
Scary: Een grijs gemêleerde kater, erg bang, maar hij doet zijn best om dat te overwinnen.
Mikey: Een Jack Russell die denkt dat hij een hond is.
Hun verhalen zijn te lezen in “De Wereld Van Skreewert”.




donderdag 14 februari 2013

Valrntijnsdag . . .


Even voor de statistieken . . .
Er zijn ongeveer 3,1 miljoen mensen die iets doen aan Valentijnsdag. Dat schijnt ongeveer 8% minder te zijn dan vorig jaar. Maar die 3,1 miljoen mensen geven wel zo’n 70 miljoen euro uit. Dat is een hoop geld, zeker in deze tijd dat we in onze derde recessie zitten, maar als je het goed uitrekent, dan geeft men iets meer dan € 22,50 uit per persoon.
Oké . . . De één houd het bij een enkel kaartje van € 1,50 (zonder postzegel), en de ander geeft een fles parfum van rond de € 70,00.

Nu ben ik niet zo romantisch aangelegd. Een ex heeft wel eens gezegd dat de kluisdeur van de Nederlandse Bank warmer en romantischer is als ik, en ik kon haar alleen maar gelijk geven. Ik ben niet romantisch, maar praktisch ingesteld.

Die ene keer dat ik wat met Valentijnsdag heb gegeven werd heel goed ontvangen. Oké, ik had toevallig ’s morgens gezien dat haar favoriete parfum bijna op was en ik die dag toevallig in de buurt was van ‘haar’ parfumerie, die nog geen 100 meter bij ons huis vandaan was, en er toevallig aan dacht dat haar parfum bijna op was, anders had ze waarschijnlijk ook dat jaar weer niks van mij gehad.

Ze was er dus heel blij mee. Kan me dat ook wel voorstellen, want ik schrok me wezenloos van de prijs voor een pietluttig klein flesje parfum die je niet eens stuk kan gooien. Maar zij voelde zich wel bezwaard dat ze niks voor mij had. Daar had ik wel een oplossing voor . . .

We zijn naar een restaurant gegaan en we hebben daar heerlijk zitten eten en zij betaalde de rekening. Het was alleen zo jammer dat ze mijn pasje had gebruikt . . .

Ik wil graag nog even wijzen op het stukje dat ik vorig jaar heb geschreven over Valentijnsdag. Klik op het onderstaand plaatje om het te lezen.
 

1 opmerking:

  1. Wij hebben er niks aan gedaan. Ik kreeg de maandag ervoor een hele lieve e-card. Die deed me veel meer dan wanneer ik 'm op Valentijn had gekregen...

    BeantwoordenVerwijderen