De laatste voor Bea als Koningin. Wat zal ze blij zijn om
daar vanaf te zijn.
Nee, ik ben geen Koninginnedaghater, ik heb er jarenlang van genoten in Amsterdam. Voor dag en dauw was ik de deur al uit, om vervolgens de nacht erop weer in mijn huis binnen te stappen. Heerlijk de vele ‘kraampjes’ van de kinderen afstruinen naar leuke dingen. Eten en drinken kopen bij de stalletjes en luisteren naar de vele bandjes die op straat spelen. Dan vergeet ik maar even de drukte om van punt A naar punt B te gaan, want dat kostte eigenlijk nog de meeste tijd.
De laatste jaren dat ik Koninginnendag vierde in Amsterdam, was ik voornamelijk in de Jordaan te vinden. Het was daar een stuk rustiger, ook veel kinderen die hun koopwaar aanboden, maar de hoofdreden was en Bluesgitarist die in zijn uppie zat te spelen voor een kroeg. De man was al flink op leeftijd en elk jaar was het weer afwachten of hij er zat. De ene blues nummer na de andere speelde hij. Hij stopte alleen voor toiletbezoek of wat om wat te drinken.
Op een kleine afstand zat ik met mijn ogen dicht uren te luisteren.
Maar zo’n vijf jaar geleden was hij er niet. Bij navraag bleek dat hij was overleden. Dat was voor mij gelijk de laatste keer dat ik Koninginnendag in Amsterdam gevierd heb.
Maar ik dwaal een beetje af, geloof ik . . .
Voor Bea lijkt het mij heerlijk om van die verplichting van leuk, lief en aardig doen af te zijn. Niet meer aanwezig te hoeven zijn om te zien hoe haar kinderen zich voor schut laten zetten door mee te doen met de ‘Oudhollandse spelletjes’. Niet meer toekijken hoe haar zonen trachten een toiletpot zover mogelijk weg te gooien.
Vanaf volgend jaar kan ze lekker doen en laten wat ze zelf wilt. Ze hoeft niet meer mee.
En al had ik mezelf beloofd om over het volgende niets te schrijven, ik moet er toch even iets over kwijt.
Het is schandalig hoe het Nederlandse volk de nieuwe Koning met een lied verwelkomd. Als je over de ‘dichterlijke vrijheid’ van de vele schrijvers heen kan kijken, dan is het een heel mooi lied. Maar het past niet bij deze gelegenheid. Als je in de eerste zin van het Koningslied het woordje ‘sta’ veranderd in ‘ligt’, dan past het lied goed bij een begrafenis.
Met dit lied lijkt het net of we de nieuwe Koning bedanken, in plaats van dat we hem verwelkomen. Het is net of we niet blij zijn dat hij onze Koning word. Het is net een treurzang.
Het is de bedoeling dat iedereen het mee gaat zingen voor de Koning. Maar het lied is geen meezinger, de tekst is te complex en het is nauwelijks te horen wat een couplet of een refrein is.
Als hier op dat moment de televisie aan staat, dan zet ik het geluid wel uit en zet een oud blues nummer op. Naar mijn idee is dat veel beter om aan te horen.
Dat het ook anders kan heeft een commerciële zender, met het nummer: “Beatrix bedankt”, wel laten horen en zien. Een vrolijk nummer, goed mee te zingen en vooral, en dat lijkt mij toch wel erg belangrijk om mee te kunnen zingen, een simpele tekst en een pakkende melodie.
Ook andere artiesten hebben, vaak op een oude bekende melodie, even snel iets gemaakt. Geen van alle echt goed, maar het laat wel zien dat het ook anders kan.
Maar het meest ergerlijke is hoe een deel van het Nederlandse volk hier op gereageerd heeft. Dat iemand het niet mooi vind kan gebeuren, maar dan hoeven er nog geen doodsverwensingen of andere kwalijke verwensingen te worden gedaan. Als je het niet mooi vind, koop dan een paar -oranje- oordoppen en luister dan niet mee.
Voor mij mogen de onverlaten, die zulke uitingen hebben gedaan, opgepakt worden en zwaar gestraft worden. En dan niet met een taakstrafje van 240 uur, maar met een echte celstraf. Bekende Nederlander of niet, dat zou geen verschil uit moeten maken. De uitingen die gedaan zijn, zijn overduidelijk bedreigingen met de dood. Op zo’n moment schaam ik me om Nederlander te zijn.
Laten we zo aan de hele wereld zien hoe wij onze Koning verwelkomen?
Euhmmm . . . Ik geloof dat ik wat doordraaf . . .
Ik vier de laatste Koninginnedag lekker in mijn ‘eigen’ dorp. Misschien dat ik nog even naar de stad rij, maar ook daar zal ik snel klaar zijn. Voor mij geen Oranjekoek, Oranjebitter, of anderzijds iets wat er oranje uitziet om te nuttigen. Ik zal ook geen oranje kleding aanhebben.
Ik blijf gewoon mezelf . . .
En geniet van de dag . . .
De laatste Koninginnendag op 30 april . . .
Nee, ik ben geen Koninginnedaghater, ik heb er jarenlang van genoten in Amsterdam. Voor dag en dauw was ik de deur al uit, om vervolgens de nacht erop weer in mijn huis binnen te stappen. Heerlijk de vele ‘kraampjes’ van de kinderen afstruinen naar leuke dingen. Eten en drinken kopen bij de stalletjes en luisteren naar de vele bandjes die op straat spelen. Dan vergeet ik maar even de drukte om van punt A naar punt B te gaan, want dat kostte eigenlijk nog de meeste tijd.
De laatste jaren dat ik Koninginnendag vierde in Amsterdam, was ik voornamelijk in de Jordaan te vinden. Het was daar een stuk rustiger, ook veel kinderen die hun koopwaar aanboden, maar de hoofdreden was en Bluesgitarist die in zijn uppie zat te spelen voor een kroeg. De man was al flink op leeftijd en elk jaar was het weer afwachten of hij er zat. De ene blues nummer na de andere speelde hij. Hij stopte alleen voor toiletbezoek of wat om wat te drinken.
Op een kleine afstand zat ik met mijn ogen dicht uren te luisteren.
Maar zo’n vijf jaar geleden was hij er niet. Bij navraag bleek dat hij was overleden. Dat was voor mij gelijk de laatste keer dat ik Koninginnendag in Amsterdam gevierd heb.
Maar ik dwaal een beetje af, geloof ik . . .
Voor Bea lijkt het mij heerlijk om van die verplichting van leuk, lief en aardig doen af te zijn. Niet meer aanwezig te hoeven zijn om te zien hoe haar kinderen zich voor schut laten zetten door mee te doen met de ‘Oudhollandse spelletjes’. Niet meer toekijken hoe haar zonen trachten een toiletpot zover mogelijk weg te gooien.
Vanaf volgend jaar kan ze lekker doen en laten wat ze zelf wilt. Ze hoeft niet meer mee.
En al had ik mezelf beloofd om over het volgende niets te schrijven, ik moet er toch even iets over kwijt.
Het is schandalig hoe het Nederlandse volk de nieuwe Koning met een lied verwelkomd. Als je over de ‘dichterlijke vrijheid’ van de vele schrijvers heen kan kijken, dan is het een heel mooi lied. Maar het past niet bij deze gelegenheid. Als je in de eerste zin van het Koningslied het woordje ‘sta’ veranderd in ‘ligt’, dan past het lied goed bij een begrafenis.
Met dit lied lijkt het net of we de nieuwe Koning bedanken, in plaats van dat we hem verwelkomen. Het is net of we niet blij zijn dat hij onze Koning word. Het is net een treurzang.
Het is de bedoeling dat iedereen het mee gaat zingen voor de Koning. Maar het lied is geen meezinger, de tekst is te complex en het is nauwelijks te horen wat een couplet of een refrein is.
Als hier op dat moment de televisie aan staat, dan zet ik het geluid wel uit en zet een oud blues nummer op. Naar mijn idee is dat veel beter om aan te horen.
Dat het ook anders kan heeft een commerciële zender, met het nummer: “Beatrix bedankt”, wel laten horen en zien. Een vrolijk nummer, goed mee te zingen en vooral, en dat lijkt mij toch wel erg belangrijk om mee te kunnen zingen, een simpele tekst en een pakkende melodie.
Ook andere artiesten hebben, vaak op een oude bekende melodie, even snel iets gemaakt. Geen van alle echt goed, maar het laat wel zien dat het ook anders kan.
Maar het meest ergerlijke is hoe een deel van het Nederlandse volk hier op gereageerd heeft. Dat iemand het niet mooi vind kan gebeuren, maar dan hoeven er nog geen doodsverwensingen of andere kwalijke verwensingen te worden gedaan. Als je het niet mooi vind, koop dan een paar -oranje- oordoppen en luister dan niet mee.
Voor mij mogen de onverlaten, die zulke uitingen hebben gedaan, opgepakt worden en zwaar gestraft worden. En dan niet met een taakstrafje van 240 uur, maar met een echte celstraf. Bekende Nederlander of niet, dat zou geen verschil uit moeten maken. De uitingen die gedaan zijn, zijn overduidelijk bedreigingen met de dood. Op zo’n moment schaam ik me om Nederlander te zijn.
Laten we zo aan de hele wereld zien hoe wij onze Koning verwelkomen?
Euhmmm . . . Ik geloof dat ik wat doordraaf . . .
Ik vier de laatste Koninginnedag lekker in mijn ‘eigen’ dorp. Misschien dat ik nog even naar de stad rij, maar ook daar zal ik snel klaar zijn. Voor mij geen Oranjekoek, Oranjebitter, of anderzijds iets wat er oranje uitziet om te nuttigen. Ik zal ook geen oranje kleding aanhebben.
Ik blijf gewoon mezelf . . .
En geniet van de dag . . .
De laatste Koninginnendag op 30 april . . .
Geen opmerkingen:
Een reactie posten