Ik altijd maar denken dat ik een oude fossiel ben met het
internet en het mobiel telefoneren, maar dat schijnt niet zo te zijn.
Ik heb jarenlang vast weten te houden aan mijn vertrouwde Windows XP en Word 2003. Maar na het overlijden van mijn oude pc, moest ik wel veranderen. Ik vond het maar niks, die Windows 7 en Word 2007. Die Windows 7 is net vista, maar dan wat gebruiksvriendelijker en in die Word 7 staat alles op een andere plek en lukt het mij niet om die zo in te stellen dat ik er weer lekker mee werk.
Maar alles went, dus ook Windows 7.
Van Word 2007 weet ik het nog zo net niet.
Met mijn mobiele telefoon bel en sms ik. Meer niet. Ik heb er geen internet op, ik whats app niet, ik ping niet en ik strijk er ook niet mee.
Afgelopen woensdag was hier een ‘oud’ ex-vriendinnetje van mij hier. Toen wij rond de zeventien jaar waren hebben we heel kort verkering gehad. Een hele lieve meid, maar toen zeker niet echt mijn type. We hadden elkaar meer dan vijfentwintig jaar niet gesproken of gezien en dan is het altijd weer leuk dat zij de moeite heeft genomen om weer in contact te komen met mij.
Maar goed, we hebben heel veel bijgebabbeld toen ze hier was en ik vertelde haar dat ik ook een blogsite heb. Zij wist niet wat dat was. Nu komt dat misschien wel vaker voor, maar ik keek nogal verbaasd en viel bijna van mijn stoel af toen ze vertelde dat ze niet eens een pc of een laptop heeft.
Ze heeft er nooit echt behoefte aan gehad, maar er zijn meerdere redenen waarom ze geen pc heeft. Redenen die ik niet zal noemen, omdat ik niet weet of zij dat wel goed vind.
Met haar mobiele telefoon belt ze alleen maar. Ze weet niet hoe ze een sms’je moet versturen. Zij is, net als ik wat dat betreft, niet verslaafd aan de telefoon en zij zoekt dan liever de mensen op.
Om een paar uurtjes bij mij te zijn, heeft ze ongeveer zeven uur moeten treinen. Dat is toch wel lief, hè?
We hebben samen een heerlijke dag gehad en ik weet zeker dat ik, als ik weer eens in ‘het westen’ ben, ik het nog drukker ga krijgen dan anders, want als het even kan, wil ik haar zeker vaker zien en bezoeken. Zij is nog steeds een hele lieve meid te noemen. En wie weet, misschien leert ze nog eens smsen en met een pc om te gaan.
Om nog even op de titel terug te komen . . .
Eigenlijk ben ik best nog wel een moderne fossiel . . .
Toch?
Ik heb jarenlang vast weten te houden aan mijn vertrouwde Windows XP en Word 2003. Maar na het overlijden van mijn oude pc, moest ik wel veranderen. Ik vond het maar niks, die Windows 7 en Word 2007. Die Windows 7 is net vista, maar dan wat gebruiksvriendelijker en in die Word 7 staat alles op een andere plek en lukt het mij niet om die zo in te stellen dat ik er weer lekker mee werk.
Maar alles went, dus ook Windows 7.
Van Word 2007 weet ik het nog zo net niet.
Met mijn mobiele telefoon bel en sms ik. Meer niet. Ik heb er geen internet op, ik whats app niet, ik ping niet en ik strijk er ook niet mee.
Afgelopen woensdag was hier een ‘oud’ ex-vriendinnetje van mij hier. Toen wij rond de zeventien jaar waren hebben we heel kort verkering gehad. Een hele lieve meid, maar toen zeker niet echt mijn type. We hadden elkaar meer dan vijfentwintig jaar niet gesproken of gezien en dan is het altijd weer leuk dat zij de moeite heeft genomen om weer in contact te komen met mij.
Maar goed, we hebben heel veel bijgebabbeld toen ze hier was en ik vertelde haar dat ik ook een blogsite heb. Zij wist niet wat dat was. Nu komt dat misschien wel vaker voor, maar ik keek nogal verbaasd en viel bijna van mijn stoel af toen ze vertelde dat ze niet eens een pc of een laptop heeft.
Ze heeft er nooit echt behoefte aan gehad, maar er zijn meerdere redenen waarom ze geen pc heeft. Redenen die ik niet zal noemen, omdat ik niet weet of zij dat wel goed vind.
Met haar mobiele telefoon belt ze alleen maar. Ze weet niet hoe ze een sms’je moet versturen. Zij is, net als ik wat dat betreft, niet verslaafd aan de telefoon en zij zoekt dan liever de mensen op.
Om een paar uurtjes bij mij te zijn, heeft ze ongeveer zeven uur moeten treinen. Dat is toch wel lief, hè?
We hebben samen een heerlijke dag gehad en ik weet zeker dat ik, als ik weer eens in ‘het westen’ ben, ik het nog drukker ga krijgen dan anders, want als het even kan, wil ik haar zeker vaker zien en bezoeken. Zij is nog steeds een hele lieve meid te noemen. En wie weet, misschien leert ze nog eens smsen en met een pc om te gaan.
Om nog even op de titel terug te komen . . .
Eigenlijk ben ik best nog wel een moderne fossiel . . .
Toch?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten