Welkom?

Welkom bij Red Light District Amsterdam.

Om maar gelijk bepaalde personen uit een droom te helpen, en hun broek gesloten te houden, dit is geen blog over de Rosse Buurt van Amsterdam. Op deze blog zullen ook geen naaktfoto's te vinden zijn. De naam Red Light District is gekozen omdat ik daar in de buurt gewoond heb en er zeer regelmatig te vinden was.

Op deze weblog schrijf ik verhaaltjes uit mijn leven. Zoals mijn, volgens anderen, hilarische telefoongesprekken, mijn wel bekende manier van reizen en mijn kijk op de wereld en het nieuws. En verhalen die in het werk zijn voorgekomen, want ook daar heb ik het een en ander meegemaakt.

Er zijn ook drie gastschrijvers:

Skreewert: Een zwart/witte kater en een dondersteen tot in het puntje van zijn staart.
Scary: Een grijs gemêleerde kater, erg bang, maar hij doet zijn best om dat te overwinnen.
Mikey: Een Jack Russell die denkt dat hij een hond is.
Hun verhalen zijn te lezen in “De Wereld Van Skreewert”.




woensdag 11 september 2013

12783 minuten


 
12783 minuten . . .
Dat klinkt als heel veel . . .
Maar het zijn nog geen 9 dagen . . .
En toch . . .
Rook ik al 12783 minuten niet meer !!




Jullie lezen het goed. Deze verstokte roker is gestopt met roken. Gewoon na de laatste peuk geen nieuwe meer aangestoken. Zonder hulpmiddelen van pleisters, kauwgom, acupunctuur of andere middelen. Gewoon helemaal zelf gedaan.
En eigenlijk valt het best wel mee. Niet dat het makkelijk is, maar toch ook niet zo moeilijk als ik verwacht had. Nu scheelt het ook dat ik gestopt ben op het moment dat ik vorige week voor een week wegging en dus niet in mijn oude, vertrouwde omgeving was.
Maar goed, ik ben toch maar mooi zover gekomen. Nu alleen nog maar vol zien te houden.
En dat zal best wel lastig worden, want ik ben weer thuis in mijn vertrouwde omgeving. De routine gaat weer beginnen . . .

Het deert mij niet dat de volle asbak er nog staat. Ik vind hem nu niet bepaald lekker ruiken, maar kan ook niet zeggen dat hij nu zo vreselijk stinkt.
Vlak naast de pc ligt een leeg pakje shag. Het pakje waar ik mijn laatste peuk uit gedraaid heb.
Rond mijn pc is het altijd een puinhoop, het lege pakje valt niet eens zo op. Het zal er voorlopig ook nog wel blijven liggen, het ligt mij niet in de weg. En misschien lijst ik hem wel in, met als onderschrift ‘hier kwam mijn laatste peuk uit’.

12783 minuten . . .
Best wel goed eigenlijk, hè?


Nu alleen mijn handen nog een nieuwe bezigheid geven, want die vervelen zich nu te pletter . . .




2 opmerkingen:

  1. Wow.....heel erg goed!

    Dat is mooi om het in te lijsten hihihi

    Maar goed hoe het ook gebeurd het stoppen dat maakt niks uit als je maar stop, toch?

    BeantwoordenVerwijderen
  2. HEEL erg goed van je. Zet 'm op! Stoppen is erg lastig, ik weet het uit eigen ervaring en van verhalen van Vlam en patiënten.

    Succes!

    BeantwoordenVerwijderen