Voetbal

Eigenlijk wilde ik helemaal niets bloggen over het EK voetbal. Maar het schijnt de nationale sport te zijn van Nederland. Ik denk daar dus geheel anders over.

Buiten dat het dom is om met 22 mensen achter een balletje aan te gaan rennen, en als ze hem dan hebben, weten ze niet hoe vlug ze hem weer weg moeten schieten, maar het is vooral het geld wat er gemoeid is. Niet alleen in Nederland, het is wereldwijd, maar ik hou het wel even bij de Nederlandse spelers.

Miljoenen verdienen ze. Ze worden volledig overbetaald voor wat ze doen. En dan heb ik het niet over hun prestaties, daar kom ik straks vast nog wel op terug.

De voetballers zeggen dan wel “Ja, maar wij kunnen dit vak maar een paar jaar doen en dan hebben we het wel gehad.”

Het zal best, want ik zie een persoon van 50 jaar oud geen topvoetbal meer leveren. Maar een gewone werknemer, die op dezelfde leeftijd als de voetballer stopt met voetballen, zonder werk raakt, word wel verwacht dat hij/zij een andere baan vind. Waarom een voetballer dan niet? Omdat hij in het Nationale elftal heeft gespeeld? Een elftal dat weigert te voetballen, maar wel het grove geld opstrijkt?

Ik bedoel, in de laatste 3 wedstrijden begonnen ze goed en hielden dat zo’n 20 minuten vol. Daarna zakten ze als een plumpudding in elkaar en werd nog gevoetbald op amateurniveau.

Maar goed, ik had het over de miljoenen die ze verdienen met hun, toch wel belabberde, spelletje voetbal. Ik heb een voetballer eens horen zeggen op de televisie “Het klopt dat we veel verdienen, maar daarvoor moeten we wel in het buitenland wonen. Ver van onze familie.”

Ik weet het niet hoor, maar Nederland kent ook duizenden expats en die verdienen geen miljoenen. Maar de expats moeten wel tot hun pensioengerechtigde leeftijd blijven werken.

Eigenlijk kan je het de voetballers het niet eens kwalijk nemen. Over het algemeen komen de voetballers uit het ‘arme milieu’ en opeens verdienen ze veel geld. En dan wil het nog wel eens naar het bolletje stijgen. Ze vinden zichzelf nog zo gewoon, maar een ‘zo gewone mens’ woont niet in een villa die miljoenen kost. Dezelfde ‘zo gewone mens’ shopt niet voor duizenden euro’s. En dezelfde ‘zo gewone mens’ trouwt niet ergens in een dorpje in het buitenland en laat iedereen overkomen. En dan vinden ze zichzelf zo gewoon gebleven?

Spelers kosten miljoenen om ‘aan te schaffen’. En dat wordt betaald omdat een speler toevallig een goed seizoen heeft gevoetbald. Ik zie het al voor me . . .

Ik heb een heel jaar goed gewerkt bij Baas A. Maar er komt een nieuwe chef op de afdeling en die vind mij niet zo goed in het team passen. Ik mag een andere baas gaan zoeken en al snel blijkt dat Baas B mij graag wilt hebben. Baas B en ik komen al snel tot een overeenkomst, maar dan komt Baas A om de hoek kijken. ‘Je mag deze werknemer overnemen als je 8 miljoen euro betaald aan mij.’

Klinkt gek, hè? Maar zo gaat het in het voetbal. Er word grof geld betaald als een werknemer, want meer is het eigenlijk niet, van baas gaat veranderen.

Soms gebeurd het ook anders. Dan is Baas A een werknemer zat en verkoopt hem aan Baas B voor enkele miljoenen. Dat lijkt dan meer op een soort moderne slavernij.

Het is duidelijk dat geen enkele voetbalclub al die miljoenen bijeen kan schrapen met de contributie en verkoop van entreekaartjes. Daarvoor zijn sponsors nodig. Sponsors die miljoenen in een voetbalclub steken. ‘Dat is goede reclame’, zeggen ze dan. Het zal best, maar volgens mij is een wekelijkse paginagrote advertentie in elk dagblad en weekblad in Nederland nog altijd goedkoper. En dan heeft de hoofdsponsor van het Nederlands elftal een paar jaar geleden miljarden aan staatssteun gehad. Die miljoenen aan sponsorij hadden ze zich kunnen besparen als ze er nooit aan begonnen waren.

Betaal een voetballer naar gewerkte uren. Geef ze een uurloon en betaal naar wat ze trainen en voetballen. Net als elke werknemer waar ook ter wereld. Als ze in het buitenland gaan voetballen, mogen ze best iets meer verdienen, want dat doet expats ook. Zijn ze geblesseerd? Dan gewoon de ziektewet in, zoals elke werknemer bij een baas.

En als ze op het veld niet naar behoren werken, kan er altijd gekeken worden of  ze de Kerstgratificatie nog wel moeten krijgen.

Op deze manier houd de hoofdsponsor miljoenen aan geld over, die ze terug kunnen geven aan hun klanten. Een goed product voor weinig geld, levert altijd nog meer op dan welke advertentie of sponsoring dan ook.

De voetbalclubs hebben geen problemen meer om hun financiering rond te krijgen.

De voetballers moeten weer ‘normaal’ werken voor hun geld.

En dan is het ook weer leuk om naar te kijken, want dan zie je tenminste dat een voetballer zijn best doet. Een hele wedstrijd lang en niet alleen de eerste 20 minuten.

Zo dat is eruit . . .