De tijd

Iedereen die mij kent, weet dat ik niet zoveel met tijd op heb. Natuurlijk, op afspraken kom ik op tijd, maar ik spreek dan ook meestal met een ruime tijd af. Bij een dokter ben ik altijd op tijd. Vaak zelfs nog veel te vroeg ook. Maar verder heb ik weinig met tijd.

In huis hangen en staan diverse klokken en er zijn er niet twee die dezelfde tijd hebben. Soms scheelt het maar een minuut, maar soms ook wel een half uur. De enige klok die gelijk loopt, is die rechts onderin mijn beeldscherm van de pc.

En toch ben ik vaak ruim op tijd.

Maar ik heb nooit geweten dat het besmettelijk is. Niet dat ik andere mensen met mijn tijdsbesef besmet, maar mijn kookwekkertje begint geheel een eigen tijd aan te houden.

Als ik hem op tien minuten zet, hoor je hem ook tien minuten lang tikken. Alleen begint hij na acht minuten al te rinkelen. Dat deed hij al vanaf het moment dat ik hem kocht. Al snel had ik door dat als ik de kookwekker na tien minuten wilde laten aflopen, dat ik hem dan op twaalf minuten moest instellen.

Tot ik een week of twee geleden een eitje ging koken en mijn ei geen eigeel had, maar het meer eigroen was geworden. Nu liep mijn kookwekker wel bij het oorspronkelijke punt af. Mijn ei was nu twee minuten te lang gekookt.

Afgelopen week ging ik weer een eitje koken en dacht er aan om niet die twee extra minuten te doen, want ik hoef niet nog een groen ei.

Nadat de kookwekker had afgelopen en ik mijn ei had afgekoeld, pelde ik mijn ei en ik had een nog half rauw ei. Ik keek naar de kookwekker en zag dat hij nu nog ruim 3 minuten moest lopen voor hij echt zou moeten gaan aflopen.

Vanavond heb ik weer een eitje gekookt. Ik heb de kookwekker weer gewoon op tien minuten ingesteld en zou niet meer naar het gerinkel luisteren. Ongeacht op welk moment de kookwekker begint te rinkelen, ik hou de tijd in de gaten. Als mijn kookwekker klaar is met tikken, is mijn ei klaar.

Dat heeft mijn kookwekker gehoord, want hij heeft tot op heden nog niet gerinkeld en het is toch al bijna 2 uur geleden dat ik het eitje kookte. Maar hij stopte wel na tien minuten met tikken en mijn eitje was perfect. Een geheel hard eigeel, heerlijk voor mijn chiabatta met kaas, salami, Italiaanse kruiden en . . . een eitje.