Welkom?

Welkom bij Red Light District Amsterdam.

Om maar gelijk bepaalde personen uit een droom te helpen, en hun broek gesloten te houden, dit is geen blog over de Rosse Buurt van Amsterdam. Op deze blog zullen ook geen naaktfoto's te vinden zijn. De naam Red Light District is gekozen omdat ik daar in de buurt gewoond heb en er zeer regelmatig te vinden was.

Op deze weblog schrijf ik verhaaltjes uit mijn leven. Zoals mijn, volgens anderen, hilarische telefoongesprekken, mijn wel bekende manier van reizen en mijn kijk op de wereld en het nieuws. En verhalen die in het werk zijn voorgekomen, want ook daar heb ik het een en ander meegemaakt.

Er zijn ook drie gastschrijvers:

Skreewert: Een zwart/witte kater en een dondersteen tot in het puntje van zijn staart.
Scary: Een grijs gemêleerde kater, erg bang, maar hij doet zijn best om dat te overwinnen.
Mikey: Een Jack Russell die denkt dat hij een hond is.
Hun verhalen zijn te lezen in “De Wereld Van Skreewert”.




vrijdag 31 augustus 2012

Verkeerd getoetst


Mijn telefoon gaat over en ik neem op.
“Met *****.” zeg ik.
“Hoi, met *****. Hoe is het met jou?”
“Prima, met jou ook?”
”Ja, man. Ik heb helemaal geen klagen. Ik heb weer een vriendin en het klikt erg goed tussen ons en onze kinderen.”
“Daar ben ik heel blij mee.”
“Ik ook. Nu alleen nog een groter huis zien te vinden zodat we allemaal in één huis kunnen wonen en dan is mijn geluk weer helemaal compleet.”
“Dat geloof ik graag.” zeg ik, “Heb je een huur of een koophuis?”
Het blijft even stil aan de andere kant van de lijn.
“Met wie spreek ik?”
“Met *****.”
“Ik ken u helemaal niet.”
“Ik ken u ook niet, maar ik vind het fijn dat u meedeelt dat u een vriendin heeft. En ik vind het ook heel fijn dat de kinderen het goed met elkaar kunnen vinden. Dat is best wel belangrijk, lijkt mij.”
“Dat is het ook. Maar ik denk dat ik een verkeerd nummer heb ingetoetst.”
“Geen idee. Als u mij wilde spreken, heeft u het goede nummer ingetoetst. Als u iemand anders wilt te spreken, kan u beter een ander nummer proberen.”
De man noemt mij het telefoonnummer wat hij ingetoetst heeft op.
“Het nummer is wel goed, maar het kerngetal klopt niet.”
Nu pas ik wat censuur toe, maar in het beschaafde Nederlands komt het er op neer dat de kerk en de vrouwelijke geslachtsorganen vanaf nu met elkaar verbonden zijn.
En uit zijn liederlijke woorden begreep ik dat hij zijn toetsen van zijn mobiele telefoon wat klein vond. Zoals hij het voort bracht, vond hij dat ook van bepaalde onderdelen van het mannelijke geslachtsorgaan.
Opeens besefte hij dat hij nog verbinding had met mijn telefoon.
“Sorry, maar dit is al de derde keer deze week dat me zoiets gebeurd.”
“Geeft niks. Ik ben blij dat ik weer nieuwe woorden heb geleerd. Deze kon ik nog niet en ken er toch al heel wat.”
De man begon te lachen.
“Nogmaals sorry, meneer. Ik zal voortaan wat beter op mijn taal letten.”
“Ik denk dat u beter op kan letten welk telefoonnummer u intoetst.”
“Dat ook, ja.”
De man verbreekt de verbinding.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten