Yes Dear!

Enkele jaren geleden heb ik een paar leuke bordjes voor aan de muur gekocht. Nee, niet van die Delftblauwe stenen borden. En al helemaal niet uit Delft. Ik heb niks tegen Delft, maar die borden vind ik niks. Tenzij ze heel oud zijn en daardoor heel veel waard zijn. Dan zou ik ze gelijk verkopen voor ik er één breek.

Nee, het zijn bordjes van metaal en met tekst erop.

Niet van die geijkte teksten, zoals “Een dag niet gelachen is een dag niet geleefd”. Yag . . . zulke afgezaagde teksten is niks.

Of wat dacht je van “Zoals het klokje thuis tikt, tikt het nergens.” Lijkt me logisch, als hij thuis tikt, kan hij nergens anders tikken. En als hij dat wel doet, dan is het klokje niet thuis, dus tikt hij thuis niet.

Dit is ook zo’n domme . . . “Beter één vogel in de hand, dan tien in de lucht.” Wat moet ik nu met één vogel in de hand? Zal het beestje leuk vinden . . . Laat die vogel toch lekker vliegen.

“Een dronken vrouw is een engel in bed.” Zolang ze niet snurkt wel. En als ze niet snurkt, zal ze wel hele verhalen kakelen en zou je, als man zijnde, wensen dat ze begint te snurken . . .

“Leven als God in Frankrijk.” Gingen de Jehovagetuigen maar bij hem op bezoek . . .

En zo kan ik nog veel teksten die op bordjes staan waar ik voldoende vraagtekens bij heb.

Doe mij dan maar bordjes met de wat andere soorten teksten. Teksten die je niet zo snel ziet. Ik heb er een paar. Als ik er één zie, dan kan ik het niet laten om hem dan te kopen. De tekst moet mij wel aanspreken, anders koop ik hem niet.

Afgelopen vrijdag was ik op de jaarlijkse weekmarkt in Dokkum en zag daar een leuk bordje. Eentje die nog 100% waar is ook.

Die komt dus op mijn toiletdeur te hangen . . .