Zonnige zondag

Het is zondag.

Het is een zonnige zondag.

Het is zo’n zonnige zondag, dat ik hier van moet genieten.

Er zijn verschillende opties om van zo’n zonnige zondag te genieten.

Ik zou een terrasje op kunnen zoeken, compleet met zonnebril en boek.

Ik kan naar een park in Dokkum gaan, compleet met handdoek, zonnebril en boek.

Ik kan naar Lauwersmeer rijden, compleet met wat drinken, handdoek, zonnebril en boek.

Ik kan naar het naaktstrandje van de Groene Ster in Leeuwarden rijden, compleet met zonnebrandcrème, drinken, handdoek, zonnebril en boek.

Ik besluit om het laatste te doen en zoek mijn spullen bijeen.

Bepakt en bezakt sta ik klaar om weg te gaan. Ik zeg tegen Mikey dat ik even boodschappen ga doen. Dan weet ik vrijwel zeker dat hij dan rustig blijft liggen. Skreewert krijgt nog een paar kriebels in zijn nek. Ik ben klaar om te gaan.

Ik kijk naar buiten. Ik zie mijn tuin. Het is een puinhoop in de tuin. Maar er is nog genoeg ruimte voor mijn hangmatje.

Als ik nu eens. . .

Dan hoef ik niet al die spullen mee te slepen . . .

Ik heb hier alles gewoon binnen handbereik . . .

Mijn drinken blijft lekker koud in de koelkast . . .

Brood ligt in de broodtrommel . . .

Ik lig niet op de harde grond, maar heerlijk in mijn hangmatje . . .

Mijn tuin heeft geen inkijk, dus ik kan hier ook streeploos bruin worden . . .

Of beter gezegd: streeploos rood worden.

Weet je wat? Ik blijf thuis.

Ik pak mijn spullen weer uit en zoek mijn hangmatje op. Ik poot mijn hangmatje in de tuin en kleed mij uit. Voorzichtig ga ik op mijn hangmatje liggen en al snel voel ik de zweetdruppels langs mijn lichaam druipen. Ik draai me voorzichtig om, zodat de zweetdruppels weer terug kunnen druipen naar hun beginpunt.

Na een kwartiertje gaat dat draaien vervelen en ik verlaat mijn hangmatje. Ik pak de parasol en zet hem zo neer dat het grootste gedeelte van het hangmatje in de schaduw komt. Ik kruip mijn hangmatje weer in. Om er gelijk weer uit te gaan, want ik heb mijn boek binnen laten liggen. Zonnen in de schaduw van een parasol zonder boek, is niks aan.

En nu ik er toch uit ben, kan ik gelijk even een bezoekje brengen aan het toilet en wat drinken pakken. Op het moment dat ik het toilet weer verlaat, maar nog voor ik drinken heb gepakt, gaat de telefoon.

Ik neem op en maak mij bekend aan degene die mij belt. De ander maakt zich ook bekend en het blijkt mijn broer te zijn.

Nu spreek ik mijn broer niet zo vaak, dus het word een lang gesprek. Een gesprek van bijna twee uur.

Na het telefoongesprek pak ik wat te drinken en ga weer naar mijn hangmatje. Ik kruip in mijn hangmatje en kijk om mij heen.

Nee, hè . . . Mijn boek vergeten!

Ik ga mijn hangmatje weer uit en loop naar binnen om mijn boek te halen. Eenmaal binnen, gaat weer de telefoon. Een goede kennis belt. Ik heb haar al een hele tijd niet gesproken en de berichten die zij had, waren niet leuk. Na een huwelijk van bijna vijfentwintig jaar, meldde haar man dat hij zonder haar verder wilde.

Na ruim een half uur hebben we een eind aan het gesprek gemaakt en kon ik weer richting mijn hangmatje.

Zowaar denk ik aan mijn boek en pak die op. Met het boek in mijn hand, loop ik naar buiten. En daar zie ik Mikey languit in mijn hangmatje liggen. Zijn ogen zijn gesloten. Het is overduidelijk te zien dat hij geniet. Ik vertel Mikey dat het mijn hangmatje is en dat ik er toch wel erg graag in zou willen liggen. Mikey doet even zijn ogen open, maar sluit ze weer vlug. Alsof hij mij zo duidelijk wilt maken dat het nu zijn hangmatje is.

Ik pak Mikey op en zet hem op de grond. Daarna ga ik zelf in mijn hangmatje liggen en kijk waar mijn boek is. Die ligt op het bankje wat in de tuin staat. Net buiten handbereik, natuurlijk. Ik klauter het hangmatje weer uit en pak mijn boek.

Eindelijk, ik lig in mijn hangmatje. Drinken en een boek binnen handbereik. De schaduw van de parasol is precies goed. Voldaan pak ik mijn boek en begin te lezen.

Ik merk dat het ondanks de parasol, het toch wel erg warm is hier. Er staat geen zuchtje wind in de tuin. Er is ook geen water waar ik even in kan lopen om af te koelen.

Ik kan wel even onder de douche gaan, maar ik wil niet zo nat door het huis heenlopen. Dus zal ik me moeten afdrogen en weet dat ik met deze temperatuur daar gelijk weer van gaat zweten.

Ik blijf liggen, ik geef niet op.

Maar de volgende keer ga ik wel weg om te genieten van zo’n zonnige zondag.

Geen telefoon die mij stoort . . .

Geen Mikey die mijn hangmatje in beslag neemt . . .

Wel wat wind . . .

Wel water in de buurt om even in te lopen om af te koelen . . .

Wel de mogelijkheid om nat terug te lopen naar mijn ligplekje . . .

Ik ben nu weer even genoeg afgekoeld. In deze afkoelingsperiode heb ik even dit verhaaltje getypt.

Ik ga de schaduw weer trotseren . . .

En Mikey weer uit de hangmat halen, denk ik . . .

En nog even genieten van deze zonnige zondag.