Nieuwe woorden leren . . .

Ik werk ongeveer tien jaar met XP op mijn pc. Net zoals elk andere is deze ook niet perfect, maar inmiddels kan ik er heel goed mee omgaan. Ik heb weinig nieuwe woorden hoeven oefenen in de tijd dat ik met XP werk.
Met pc’s is dat anders. Dat zijn machines en machines kunnen stuk gaan. Toen er, enkele jaren geleden, een nieuwe pc kwam, moest en zou ik er weer XP op hebben. Sommige mensen vertelden mij dat ik op Vista moest overgaan, want dat zou de toekomst hebben. XP zou een aflopende zaak zijn. Dat zou best kunnen, maar ik hou het liever bij mijn vertrouwde XP.

Onderlaatst begon mijn pc wat kuren te vertonen. Alhoewel, het leek meer mijn beeldscherm te zijn, want het beeld viel steeds weg, maar het lag toch echt aan mijn pc. De videokaart is naar de malleklote.
Nu zou ik heel stoer kunnen doen en naar de winkel kunnen gaan om een nieuwe te kopen, maar geheid dat ik met iets thuis kom wat wel een videokaart zou zijn, maar op geen enkele manier in mijn pc zou passen. Dus heb ik een stilzwijgende afspraak met de maker van mijn pc dat hij hem ook onderhoud. Ik heb nu alleen de pech dat hij het op dit moment het erg druk heeft en niet zomaar even aan kan wippen om mijn pc te repareren.
Gelukkig heb ik nog mijn oude, vertrouwde Lappie. Mijn oude ‘werk’laptopje.

Lappie doet al jaren dienst als vervanger van de pc, of als er visite is die even wat wil internetten. Hij is oud, toch al snel een jaar of tien, en vrij traag tegenwoordig, maar ik red mij er prima mee. Ik heb geduld, ik ga wel even boodschappen doen als ik een nieuwe internetpagina open. Oké, dat is wat sterk overdreven, maar geeft wel aan dat ik hem erg traag vind. Ik ben er aan gewend en ach . . . het is maar voor tijdelijk.

Afgelopen zaterdag kwamen een paar vrienden langs en zij hadden een andere laptop meegenomen die ik tijdelijk mag gebruiken. Dan hoef ik niet meer zolang te wachten tot er een nieuwe internetpagina is geopend. Het is een hele ‘schone’ laptop met Vista.
OMG!! Ik moet aan Vista!!
Al is het maar tijdelijk, ik zal toch moeten leren er mee om te gaan.

Bij bijna alles wat ik doe, zie ik steeds een pop-up schermpje die mij verteld dat ik toestemming moet hebben van de eigenaar. Fijn . . . de eigenaar van deze laptop woont een half land verder . . .
Maar gelukkig neemt de laptop genoegen dat ik tijdelijk waarneem voor de eigenaar, maar irritant is het wel.
En als ik wat wil opslaan, heb  ik het gevoel dat ik minstens vier keer toestemming moet geven voor hij het daadwerkelijk opslaat. En dan heb ik vaak niet eens de keuze waar ik het op wil slaan, Vista bepaald dat voor mij en ik kan het nooit meer terug vinden.

Al snel zag ik dat er geen Windows Messenger op deze laptop zit. Geen enkel probleem, want via internet is het zo te downloaden.
Ja . . . Dat had je gedacht . . .
Alhoewel, het downloaden ging prima, maar het installeren lukte voor geen meter. Elke keer na het installeren kreeg ik netjes het bericht dat het installeren voltooid was en dat ik het installatieprogramma kon afsluiten. Nog voor ik op ‘oké’ kon klikken, kwam er een ander pop-up schermpje ervoor te staan dat het installeren niet gelukt was en ik de laptop opnieuw moest opstarten. Voor de goede orde luister ik en start de laptop opnieuw op en probeer het opnieuw. Maar na zes keer opnieuw opstarten begon ik het vermoeden te krijgen dat deze versie van Windows Messenger niet zou gaan werken op deze laptop. Dus maar een andere versie opgezocht en na de eerste pop-up schermpje dat het niet gelukt was en ik de laptop opnieuw moest opstarten, ben ik verder gaan zoeken naar een andere versie van Windows Mesenger. Uiteindelijk heb ik een versie van Windows Messenger gevonden uit 2009 die wel geïnstalleerd kan worden en het ook nog wil doen.

Een programma installeren is ook leuk . . .
Dezelfde vrienden vroegen of ik een foto voor ze zou kunnen bewerken. Natuurlijk kan ik dat, alleen staat dat programmaatje op mijn pc en die doet het nu niet. Als ik het programma op mijn oude, vertrouwde Lappie zet, kan ik voor mijn gevoel een veertiendaagse vakantie houden op Balkonia voordat het programma opgestart is.

Dus dan maar tijdelijk het programmaatje op de laptop met Vista zetten.
Tja, dat had ik gedacht. Het installeren verloopt vlot en al snel zie een pop-up schermpje met het bericht dat er een fout is opgetreden en dat ik het opnieuw moet proberen. Inmiddels is het schijfje waar het programmaatje op staat helemaal grijs gedraaid, maar het installeren lukt niet.
Uit lichte wanhoop heb ik geprobeerd om het programmaatje op mijn oude, vertrouwde Lappie te zetten. Wonderbaarlijk genoeg stond nog geen tien minuten later het programmaatje op Lappie. Geen enkel probleem met installeren.

XP weet hoe het moet, Vista niet . . .

Al met al heb ik gisteren heel veel geleerd met Vista. Voornamelijk hoe je venstertjes moet wegklikken met overbodige vragen, zoals ‘weet u zeker dat u door wilt gaan?’, of met berichtjes dat de eigenaar toestemming moet geven. Ook dingen weer terugvinden op de laptop ben ik nu redelijk in geoefend. Zelfs het verplaatsen van gevonden dingen heb ik nu onder de knie.

In ieder geval zijn er gisteren weer voldoende nieuwe woorden de revue gepasseerd. Genoeg om een boek vol te schrijven . . .

En onderwijl dat ik dit stukje typ, ben ik druk aan het sms’en met de reparateur voor mijn pc. Aankomende woensdag ga ik er heen. Hij repareert mijn pc en ik ga zijn nieuwe huisje bewonderen.

Waarom dan nog alle moeite met Vista?
Gewoon . . . om nieuwe woorden te leren . . .