Soms is het best wel handig als mensen mij een beetje leren kennen. En als ze denken mij een klein beetje te kennen, doe ik het toch net even weer anders.
Zo zijn er verschillende mensen die weten dat ik niet zo heel erg met tijd leef. Op afspraken ben ik altijd wel op tijd, al is daar wel een enkele uitzondering op. Die uitzondering is de omschakeling van zomertijd naar wintertijd en visa versa.
Het is wel eens voorgekomen dat de omschakeling bijna een week later was bij mij. Niet omdat ik mij vergist had, maar ik was het gewoonweg vergeten. En als er dan geen afspraken zijn, dan kan dat soort dingen voorkomen bij mij.
En dat mensen weten hoe ik met tijd om ga, bleek vorige week wel. Al begreep ik het vandaag pas.
Vorige week was ik bij de garage, want Madam Tiz moet voor een APK verschijnen. De garagehouder keek in de agenda en de datum werd vastgesteld op 29 oktober. De garagehouder vroeg of ik de auto rond een uur of acht in de ochtend kon brengen Ik keek hem bevreemd aan, want zo vroeg hoef ik anders nooit te komen. Met een glimlach legde hij uit dat hij het druk had en extra vroeg wilde beginnen.
Toen had ik eigenlijk al onraad moeten ruiken . . .
Vanmorgen om exact acht uur stond ik bij de garage. Ik was er zelfs nog vlugger dan de garagehouder en hij woont er vlak naast.
Mijn gedachte was nog dat ik dacht dat de garagehouder zich verslapen had, maar nog voor ik de auto uit was, zag hem al zijn voordeur uitlopen.
Een mooie timing. Toch?
“Ik had je nog niet verwacht.” zei de garagehouder tegen mij.
“Je weet toch dat ik altijd op tijd ben met afspraken?”
“Dat klopt, maar had verwacht, gezien jouw omgaan met de tijd, dat je wel een uur later zou zijn omdat afgelopen weekend de zomertijd was afgelopen en jij dat vast vergeten zou zijn En dan zou ik de auto toch netjes om negen uur hier hebben.”
Ik blijf mensen verbazen . . .
Geen opmerkingen:
Een reactie posten