Vroeg op

Degene die mijn blogs regelmatig lezen, weten dat ik wat moeite heb met uitslapen. Ik slaap mijn uurtjes en als ik daarna wakker word, dan kan ik net zo goed mijn bed uit gaan, want van slapen komt dan niks meer. Gelukkig varieert het aantal uurtjes slapen. Soms is het vijf en soms is het zes uurtjes slapen.

Op zondag mag ik altijd uitslapen, wat inhoud dat ik op zaterdagavond later naar bed moet. Zes dagen per week sta ik om half negen op, als ik dat al red om zolang te blijven liggen, en op zondag mag ik uitslapen. Tot ongeveer half tien, want dan belt mijn vader voor het wekelijkse telefoongesprekje.

Gisteravond ben ik dus extra laat naar bed gegaan, want anders red ik het niet om te blijven liggen tot mijn vader belt. Maar na iets meer dan drie uur slapen, word ik wakker met het idee dat het tijd is om op te staan. Ik doe mijn ogen open en zie dat het buiten nog behoorlijk donker is. Er komt nog geen enkel lichtstraaltje door het rolluik heen. Ik kijk eens op de wekker en zie dat het vijf minuten na zeven uur is.

En dit is uitslapen? Ik besluit dat het veel te vroeg is om op te staan. Zeker voor een zondag. Ik draai mij weer om en probeer de slaap weer te vatten. Iets wat toch wel moet lukken nu ik nog mijn uurtjes nog niet gehaald heb. Maar helaas, ik was klaarwakker en dan lukt blijven liggen niet echt.

Ik heb het weten te rekken tot kwart over zeven, maar toen moest ik er toch echt uitgaan, voordat alle pijntjes en kwalen zich gaan melden.

Ook Skreewert en Mikey weten dat het zondag is, al weet ik niet hoe ze dat weten, dus zij sliepen lekker door en reageerden helemaal niet toen ik opstond. Mikey is makkelijk wakker te roepen. Zodra ik hem aanraak en iets zeg, springt hij zijn mand uit en loopt naar de trap. Skreewert is wat lastiger, want die slaapt achter een kast. Een plek waar ik niet bij kan komen. Maar verrassend genoeg meldde hij zich al na drie keer roepen.

Gedrieën liepen we naar beneden en gingen elk onze eigen dingen doen. Mikey gaat naar buiten en doet zijn behoefte. Skreewert wandelt naar zijn kattentoilet en doet daar zijn behoefte. En ik? Ik heb mijn eigen toilet.

Zondag is hier echt een rustdag en wat zal ik eens gaan doen zo vroeg op de ochtend?

Ik zag dat het flink waaide en vroeg eens aan Mikey of hij zin had om eens flink uit te waaien. Mikey huppelde alsof hij mij begreep en rende richting de gangdeur.

We zijn naar de dijk gereden. Achter de dijk, wat nog best wel een hele klim is om er overheen te komen, is de Waddenzee en er loopt een golfbreker een heel eind het water in. Echt een lekker plekje om flink uit te waaien.

Maar helaas, het water staat zo hoog, dat de gehele golfbreker vaker onder water is, dan boven water. En in het veld tussen de dijk en het water, lopen allemaal schapen. Helaas ging dit uitstapje niet door. Ik had Mikey graag eens over de golfbreker zien lopen. Mikey is gek op water, dus die zou de tijd van zijn leven hebben.

We zijn maar terug naar huis gereden en hebben hier een flinke wandeling gemaakt. Mikey had de Waddenzee gezien en zich waarschijnlijk voorgenomen om daar eens lekker in te gaan zwemmen, maar nu hij daar de kans niet toe had gekregen, besloot hij maar om hier een duik in de sloot te nemen.

Ik heb Mikey daarna nog flink laten rennen en bij thuiskomst hebben we samen een douche genomen. Alhoewel . . . Mikey ging eerst en daarna ik.

Na het douchen kreeg Mikey een heerlijke kluif en ik heb een heerlijk ontbijtje gemaakt. Ik was net op tijd klaar met ontbijten toen mijn telefoon begon te rinkelen. Het was net even over half tien, mijn vader belde . . .