Kerstkaarten

Ze stromen weer binnen, de Kerstkaarten. Mooie kaarten, lelijke kaarten, zelf gemaakte kaarten, zelf uitgeprinte kaarten, ze zijn er in alle vormen en maten. Ze zijn zelfs met en zonder postzegel bij mij in de brievenbus gepropt.

Maar wat doet men ermee? Worden ze bewaard? Ingelijst misschien?

Nee, ze worden vaak tijdelijk ergens neergezet, of ergens aan opgehangen, en als het 1 januari is geweest, verdwijnen ze vermoedelijk allemaal in de prullenbak.

Waarom werpt men ze niet gelijk de prullenbak in? Is men bang dat de afzender komt controleren of jij die kaart wel ergens hebt bewaard? Of ben je bang dat als je hem gelijk weggooit, je volgend jaar geen kaartje van die afzender meer krijgt?

“Maar het staat zo gezellig” hoor ik wel eens. Als dat zo is, waarom laten die mensen dan niet het hele jaar die kaarten staan? Of als ze het echt zo gezellig vinden, waarom niet voor altijd laten staan?

Als ik dat voorstel, hoor ik weer “Nee, het hoort echt bij de Kerst”.

Nou . . . dat is mooi, dan kunnen ze 27 december al de prullenbak in. Tenzij er misschien ook nog een Gelukkig Nieuwjaar word gewenst op dezelfde kaart, dan schijnt opeens weer niet te kunnen. Maar ook dat schijn ik niet goed te hebben. Ze schijnen te moeten blijven staan tot de Kerstboom weer opgeruimd word.

Is de opruimwoede dan zo groot dat men dan gelijk de Kerstkaarten weg mietert? Dan kan men wel gelijk met de jaarlijkse voorjaarschoonmaak beginnen, misschien dat men dan ook wat meer weg kan mieteren en niet zoveel meer bewaard. Dan is er in ieder geval meer bergruimte voor de Kerstkaarten die men wilt bewaren omdat het zo gezellig is.

En waarom met de Kerst massaal kaartjes aan elkaar sturen? Komt dat door de Kerstgedachte? Dus alleen bij de Kerstperiode denk men zoveel aan de ander, dat men spontaan een kaartje gaat sturen.

Mensen die ik weinig spreek, weinig zie en waar ik weinig mee heb, denken opeens aan mij vanwege de Kerstgedachte. Ben ik met de Kerst dan zo zielig dat men dan aan mij moet denken? Nodig mij dan uit met de Kerst, dan kan ik lekker “nee, ik kom niet” zeggen, want ik zit er helemaal niet op te wachten.

Ik weet dat ik wat aan de late kant ben, maar heb vandaag een paar leuke kaartjes kunnen scoren, dus ik ga ze maar eens schrijven . . .