De plofkip

“Kip, kip, kip,” zei de boer tegen zijn kippetje, “Jij bent geen plofkip meer. Ik heb jouw meer ruimte gegeven zodat je smartphone er ook in past. Dat gaat wel ten koste van twee van je vriendjes. En omdat je nu meer ruimte hebt, kan je af en toe bellen en mag je een paar dagen langer leven. En ik gooi wat stro en graan in je hok, dan heb je wat afleiding als de batterij van je smartphone leeg is. Wat ben ik toch weer goed voor je, hè?”

De boer vergeet er bij te vertellen dat de kip evengoed geslacht word. En op dezelfde manier als een plofkip. Een gewone kip en een plofkip worden beide gefokt om te slachten. Wat maakt het dan uit dat het een paar dagen eerder gebeurd? Waarom is het zo belangrijk dat een kip een ‘goed leven’ heeft voor zij geslacht word?
Word de kip daardoor malser?
Volgens de gegevens die daar over te vinden zijn . . . NEE!

Word de kip daardoor lekkerder?
Volgens kenners maakt het geen ene bal uit!
Word een kip daardoor gelukkiger?
Geen idee, maar het eindresultaat is hetzelfde . . . Ze worden geslacht!

Maar omdat volgens een aantal geitenwollensokkentiepjes, die misschien ook nog eens vegetarisch zijn, is een plofkip ongelukkiger dan een gewone kip. Ik weet niet of er een professor bestaat die daar een onderzoek naar gedaan heeft. In ieder geval is daar niets over te vinden. Het lijkt mij sterk dat een kip gelukkiger word van een iets ruimere plek, wat afleiding van stro en graan en een paar dagen langer leven.

Laat ik even iets fictiefs neerpennen . . .
Stel dat een willekeurige plofkip in de schappen van een willekeurige supermarkt € 4,00 kost. Dan zal een gewone kip al snel € 5,00 gaan kosten. Want de kippenfokker wil wel zijn investeringen er uit halen. Het kost de kippenboer graan en stro, stroom en ook de kippenstallen moeten langer verwarmd worden.
En ik hoor jullie al zeggen: ‘Ach . . . wat is nou die ene euro?’ Op zich niet zoveel, maar als u elke week een kip eet, dan is het al snel € 52,00 op jaarbasis. En dat zijn weer dertien kippen die je op jaarbasis minder kan verschransen.
Dat is voor iemand met een bijstandsuitkering een groot verschil. Die kan nu al niet eens elke week een kip kopen. Of het nu een plofkip is of niet. Maar door het verdwijnen van de plofkip zal iemand met een bijstandsuitkering nog minder vaak een stukje vlees kunnen eten.

Het schijnt dierenmishandeling te zijn, volgens bepaalde tiepjes. Maar de beesten worden gefokt voor de slacht, voor de consumptie. Het zijn geen huisdieren.
Mensen die thuis kippen hebben, kunnen de beesten vertroetelen. Maar iemand die daar zijn brood mee verdiend en ook nog wat van dat verdiende geld wilt overhouden, kan dat niet doen. Dan zou de kip, en het ei, geheel onbetaalbaar worden.

Bij een plofkip denk ik meer aan . . .
Een kip . . .
Een staafje dynamiet . . .
En dan een . . .

Kunnen ze niet beter gaan protesteren tegen zinloos geweld? Als ik de kranten lees, lees ik bijna dagelijks wel iets over zinloos geweld. Ik weet dat de kip er niks aan kan doen, maar toch . . .