Een perfecte schutkleur

Ik heb mij altijd al mooi gevonden. Mijn vacht glanst mooi en ik vind mijn kleuren fantastisch mooi. En ik heb nu een heel mooi plekje gevonden, met behulp van de grote baas, waar ik heel goed kan liggen zonder dat ik opval. Ik kan nu nog beter Skreewert in  de gaten houden.

Ik moet nu alleen Mikey beter in de gaten houden, want die lomperik ziet mij hier niet liggen en wil dan zomaar bovenop mij gaan liggen. Maar dat geeft niet. Ik vlucht dan wel even weg en als Mikey eenmaal ligt, loop ik er weer heen en ga ik hem gewoon wassen. Mikey vind dat nog steeds niet lekker en gaat hij weg. En dan heb ik het plekje voor mijzelf.

 

 

Wat is dat kussen van Mikey toch zalig. Ik durf nu helemaal alleen achter de bank vandaan te komen en op de zitting van de bank te gaan liggen. En soms jaagt Skreewert mij weg, maar voordat hij weer ergens rustig ligt, lig ik alweer op dat heerlijke kussen.
Sorry, Mikey. Maar vanaf nu is het mijn kussen!