Welkom?

Welkom bij Red Light District Amsterdam.

Om maar gelijk bepaalde personen uit een droom te helpen, en hun broek gesloten te houden, dit is geen blog over de Rosse Buurt van Amsterdam. Op deze blog zullen ook geen naaktfoto's te vinden zijn. De naam Red Light District is gekozen omdat ik daar in de buurt gewoond heb en er zeer regelmatig te vinden was.

Op deze weblog schrijf ik verhaaltjes uit mijn leven. Zoals mijn, volgens anderen, hilarische telefoongesprekken, mijn wel bekende manier van reizen en mijn kijk op de wereld en het nieuws. En verhalen die in het werk zijn voorgekomen, want ook daar heb ik het een en ander meegemaakt.

Er zijn ook drie gastschrijvers:

Skreewert: Een zwart/witte kater en een dondersteen tot in het puntje van zijn staart.
Scary: Een grijs gemêleerde kater, erg bang, maar hij doet zijn best om dat te overwinnen.
Mikey: Een Jack Russell die denkt dat hij een hond is.
Hun verhalen zijn te lezen in “De Wereld Van Skreewert”.




zaterdag 19 mei 2012

Hier zakt mijn broek van af . . . ?

Jarenlang ben ik een trouwe klant geweest van de Postbank. Ongeveer 35 jaar geleden opende ik daar een rekening. Een tijdje terug is de Postbank overgegaan naar de ING.
Ach, het maakt allemaal niet zoveel uit bij welke bank iemand zit. Toch?

Ware het niet dat ik bij de verhuizing van de Postbank naar de ING spontaan een geslachtsverandering kreeg.
Gratis en voor niets!!
Ik veranderde van een man naar een vrouw. Op alle correspondentie, ook op mijn afschriften en op het internetbankieren, word ik tegenwoordig als mevrouw aangesproken.
Ik heb al diverse telefoontjes aan gespendeerd om dat weer veranderd te krijgen, want ik zou graag weer als een man tegen een boom aan willen pissen en niet als en vrouw.
Elke keer krijg ik te horen dat ze niet snappen hoe dit kon gebeuren, maar ze gaan het rechtzetten. Wat elke keer niet gebeurd.

En de medewerkers, helaas elke keer weer een ander, vinden het leuk om flauwe grapjes te maken.
‘Geen idee wat u in uw vrije tijd doet, meneer. Of moet ik mevrouw zeggen?’
‘Een goedkopere manier van geslachtsverandering is er niet, meneer.’
‘Kunt u in mooie, korte rokjes lopen, meneer. De zomer gaat weer beginnen’

Maar het kan nog vreemder. Al heeft dat niets met het geslacht te maken.
Op 26 april jongstleden wilde ik inloggen bij de ING. Dat lukte me niet. Na een paar keer geprobeerd te hebben, ben ik de ING maar gaan bellen. Volgens hun had ik een virus op mijn pc. Ik zou mijn pc moeten scannen op virussen en het dan opnieuw proberen.
Ik heb die man verteld dat ik net klaar was met scannen en het dus niet nodig vond om het weer te doen. Dan kon de man mij niet verder helpen, want ik wilde niet meewerken.
Ik besloot om mijn pc uit te schakelen en weer aan te zetten en dan weer te proberen of ik kon inloggen bij de ING.
En dat werkte. Ik kon gewoon inloggen en doen wat ik wilde doen. Geen enkel probleem.

Dat dit voorval een vervelend staartje zou krijgen, kon ik op dat moment niet bedenken.
Gisteravond wilde ik een betaling doen via internetbankieren. Alles ingevuld, dan naar de verzendlijst en verzenden. Normaal gesproken krijg ik dan de TAN-code naar mijn mobiele telefoon gestuurd, maar nu zag ik een kort berichtje op mijn beeldscherm: Per 16 mei zijn uw TAN-codes geblokkeerd.
Fijn . . . en dat op een tijdstip dat de klantenservice al naar huis is . . .

Vanmorgen om 9 uur gelijk gebeld.
Vooruit heb ik de man medegedeeld dat ik niet vriendelijk zal zijn tijdens dit telefoongesprek en als reden gaf ik dat mijn TAN-code is geblokkeerd. En ik wilde weten waarom dat was.
De man kon mij mededelen dat op 16 mei bij het inloggen een virus op mijn pc was gedetecteerd.
Van verbazing viel ik bijna van mijn stoel, want op 16 mei heb ik helemaal geen poging gedaan om in te loggen. Dat was op 26 april, ruim 2 weken voordat ik die virus zou hebben. De man verzekerde mij dat deze twee voorvallen totaal niets met elkaar te maken hebben.

Dat is mooi, maar hoe weten jullie dan dat ik een virus op mijn pc heb op 16 mei?
Volgens de man was dat heel simpel, dat word gedetecteerd op het moment dat ik in wil loggen. Ik heb de man nogmaals verteld dat dat op 26 april was en niet op 16 mei en dat ik op 16 mei geen enkele poging heb ondernomen om in te loggen.

We kwamen er niet uit.
Ik heb dat ook maar laten rusten. Hoewel het verontrustend is dat het zomaar kan geblokkeerd worden, heb ik liever dat het nu gedeblokkeerd word, want ik heb rekeningen te betalen.
De man vertelde mij dat er een brief onderweg was dat mijn TAN-codes zijn geblokkeerd. Die brief zou 16 mei verstuurd zijn. Nu doet de postbode erg haar best, maar het is inmiddels al 3 dagen later en ik heb nog geen brief ontvangen. Ik wilde dus weten waarom ik niet gelijk op de hoogte ben gesteld dat mijn TAN-codes waren geblokkeerd.
Dat kon, volgens de man, niet op een vluggere manier. Volgens mij wel, want ik krijg de TAN-code via een sms op mijn mobiele telefoon, dus kan er op dezelfde manier ook een berichtje worden gestuurd dat mijn TAN-codes zijn geblokkeerd en dan had ik gelijk actie kunnen ondernemen.

De man vond dat ik hem te vaak in de reden viel en wilde het gesprek beëindigen, maar daar was ik het niet mee eens. Ik wilde dat ik vanaf nu weer TAN-codes krijg, zodat ik mijn rekeningen kan betalen.
Dat was onmogelijk, volgens de man. Er moet een nieuwe activeringscode aangemaakt worden en nog een aantal redenen die in mijn ogen geen hout snijden, want het blokkeren kan in één minuut, dus moet het deblokkeren ook in één minuut kunnen.
Maar het duurt 3 tot 5 werkdagen om het te kunnen deblokkeren, want ik moet dat doen met een activeringscode die mij per post word toegestuurd.
Fijn . . . hier ben ik blij mee, want kan nu nog een paar dagen langer van mijn kapitaal genieten voor ik mijn rekeningen kan betalen.

De man vroeg of hij nog iets voor me kon doen.
Ik had nog wel iets . . .  
Ik vroeg aan de man hoe ik weer man kon worden . . .
Het hele verhaal heb ik voor de zoveelste keer weer uitgelegd en hij vertelde mij, net als zijn voorgangers, dat het aangepast zou worden. Daar had ik totaal geen vertrouwen in, want ik heb dat in het afgelopen jaar het al minstens 5 keer gehoord en ik ben nog steeds een vrouw bij de ING.
De man vroeg of ik even wilde wachten, dan zou hij navraag doen.

Een minuut later kwam de man weer aan de telefoon en vertelde mij dat het onmogelijk was om het via een verzoek door de telefoon het te veranderen, want ze konden niet zien of ik daadwerkelijk een man of een vrouw was. Er was maar één oplossing, ik zou langs een kantoor van de ING moeten, want ik moet laten zien dat ik een man ben.

Ik vraag me af . . . Zou ik dan mijn broek moeten laten zakken?

1 opmerking:

  1. Ik zwijg maar even in alle talen, anders krijg ik weer een lachstuip en buikpijn

    BeantwoordenVerwijderen