Welkom?

Welkom bij Red Light District Amsterdam.

Om maar gelijk bepaalde personen uit een droom te helpen, en hun broek gesloten te houden, dit is geen blog over de Rosse Buurt van Amsterdam. Op deze blog zullen ook geen naaktfoto's te vinden zijn. De naam Red Light District is gekozen omdat ik daar in de buurt gewoond heb en er zeer regelmatig te vinden was.

Op deze weblog schrijf ik verhaaltjes uit mijn leven. Zoals mijn, volgens anderen, hilarische telefoongesprekken, mijn wel bekende manier van reizen en mijn kijk op de wereld en het nieuws. En verhalen die in het werk zijn voorgekomen, want ook daar heb ik het een en ander meegemaakt.

Er zijn ook drie gastschrijvers:

Skreewert: Een zwart/witte kater en een dondersteen tot in het puntje van zijn staart.
Scary: Een grijs gemêleerde kater, erg bang, maar hij doet zijn best om dat te overwinnen.
Mikey: Een Jack Russell die denkt dat hij een hond is.
Hun verhalen zijn te lezen in “De Wereld Van Skreewert”.




vrijdag 25 mei 2012

Mag ik nepnagels declareren?

Ik weet niet wie waar aan schuldig is, maar ik kreeg de brief van de ING voor de activeringscode een paar uur eerder dan de brief waar in staat dat mijn TAN-code geblokkeerd is. Terwijl de laatstgenoemde brief drie dagen eerder verstuurd is.
Maar goed, alles werkt weer en ik kan mijn kapitaal weer via internet verkleinen. Helaas ben ik daar altijd te snel mee klaar.

Maar ik moest toch in de stad zijn, en nog wel vlak bij een kantoor van de ING, dus besloot ik om weer een keer te proberen om een man te worden (zie: Hier zakt mijn broek van af).
Nadat ik de man had uitgelegd wat er aan de hand was, en dat het nog steeds niet gelukt was om mij weer tot een vent te maken, begon de man zachtjes te lachen.
“Als ik eerlijk moet zijn,” begon hij, “vind ik u niet echt vrouwelijk uitzien.”
Dat was ik ook helemaal met hem eens. Een vrouw met zo’n zwembandje om de middel zie je niet echt veel, laat staan dat een vrouw een ééndags baard van drie dagen heeft. Ook is mijn manier van lopen niet echt vrouwelijk, maar dat zal nooit veranderen door een geslachtsverandering. Daar zal flik op geoefend moeten worden.

De man pakte een formulier en begon mij vragen te stellen en de antwoorden op het formulier in te vullen. Binnen twee minuten was alles in orde, zonder dat ik mijn broek heb moeten laten zakken om te bewijzen dat de geslachtsoperatie niet gelukt was.

“Ik snap het niet.” zei de man, “De collega’s aan de telefoon vullen exact hetzelfde formulier in als ik. Ik snap niet wat er dan fout kan gaan.”
“Net was ik toch even blij met je, maar nu niet meer.”
“Hoezo, meneer?”
“Even had ik er vertrouwen in dat het nu zou lukken, maar nu jij mij verteld dat zij ook zo’n formulier ingevuld hebben als dit, dan ben ik bang dat er niks zal veranderen.”
“Daar heeft u een punt. Maar ik ben er van overtuigd dat dit zal lukken. Mocht het onverhoopt niet lukken en u bent over een week of twee nog steeds een vrouw, kom dan even terug als u wilt. Dan ga ik er eens over bellen waar u bij bent en vragen waarom het niet gelukt is.”
“Mocht het onverhoopt niet lukken, mag ik dan de rekening voor knalrode nepnagels, mascara en ander soort make-up bij jullie declareren?”
Nadat ik hem succes had gewenst, verliet ik lachend het kantoor van de ING.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten