Madam Tiz (2)

Nadat ik de “broodtrommel-op-wielen” van mijn vader had terug gebracht, was het weer eens de beurt van het openbaar vervoer om mij weer terug te brengen naar het Friese land.

De bus bij mijn ouders vandaan kwam ruim een kwartier later bij de bushalte aan, dan volgens de planning zou moeten gebeuren. Toch wel handig als je maar drie minuten hebt om van de bus naar de trein te gaan. En in die tijd ook nog een treinkaartje moet kopen.

Ik zag het al weer helemaal gebeuren dat ik een wereldreis ga maken om toch nog op tijd te zijn om Madam Tiz op te halen.

Maar soms valt het OV best wel mee . . .

Want . . . Ik was even vergeten dat de Nederlandse Spoorwegen zelden op tijd rijden. Sterker nog, de vertraging bij de NS was nog meer dan bij de busmaatschappij. de vertraging bij de NS was meer dan twintig minuten.

Ik had dus zelfs meer tijd om van de bus naar de trein te gaan, inclusief het kopen van een treinkaartje, dan zonder al die vertragingen.

Het meest vreemde is toch wel dat ik op mijn eindpunt, het treinstation van Leeuwarden, precies de aangegeven tijd aankwam. Ergens in het traject heeft de NS de twintig minuten vertraging weer ingehaald.

Welk attractiepark in Nederland kan zoveel sensatie geven als het openbaar vervoer in Nederland. Niemand toch?

Maar goed, nu naar Madam Tiz.

Al vlug waren de noodzakelijke handelingen gedaan en was ik volledig eigenaar van Madam Tiz. Met Mikey naast me op de stoel, ik achter de stuur, zijn we gedrieën naar huis gereden. Uiteraard heb ik omgereden, want ik wilde langer van het gesnor van Madam Tiz genieten.

Madam Tiz is best wel fel. Bij de stoplichten wil ze niet als laatste wegrijden. Het liefst wil ze als eerste over de witte streep.

Ze houd ook niet van langzaam rijden. Ik heb haar diverse keren moeten manen om minder snel over de geasfalteerde wegen van Friesland te crossen, want ik ben degene die de bekeuringen mag gaan betalen. Uiteraard haal ik die bedragen dan wel van haar zakgeld af, dus kan ze minder drinken dan ze wil. Helaas kan ik dan minder kilometers met Madam Tiz afleggen. Minder dan ik graag zou willen.

Madam Tiz mag nu even bijkomen van het eerste ritje met mij. Ze staat vlakbij mijn huis te genieten op een rustige parkeerplek.

Komende zondag mag ik voor het eerst met Madam Tiz de snelweg op. We gaan een ritje naar Zwolle maken. Ik wil wel eens weten hoeveel genieten dat word, een auto die zonder problemen ergens kan komen . . .

En hopelijk ook zonder problemen weer thuis kan komen . . .