Mikey

De zonnige zondag was heerlijk en in de avond was er een goede film op de televisie. Mijn dag kon niet meer stuk. Maar rond een uur of half één begonnen mijn ogen langzaam dicht te vallen en mijn mond steeds vaker open te vallen. Het is voor mij ongekend, maar om even voor één uur besluit ik om naar bed te gaan.

Ik zet mijn pc uit. Normaal gesproken springt Mikey dan van zijn kussen, die op de bank ligt, af en huppelt hij mij vrolijk tegemoet, want dan is het tijd om samen nog even naar buiten te gaan voor het slapen. Maar vanavond niet, Mikey springt niet van zijn kussen af. Ik kijk naar zijn kussen en zie geen Mikey liggen.

Geen probleem, ik weet wel waar hij is. Hij is in de tuin om nog even een frisse neus te halen. Hij is niet gewend dat ik om één uur al naar bed ga. Meestal is dat een uurtje later. Ik loop naar de keuken en kijk naar het kattenluikje. Ik roep Mikey en twee tellen later komt er voor mij een onbekende hond door het kattenluik binnen.

Hij lijkt op Mikey . . .

Hij is net zo groot als Mikey . . .

Maar . . .

Deze hond is helemaal zwart!!

Mikey vond het waarschijnlijk nodig om nog even door de droge grond heen te rollenbollen. De grond zal nog wel lekker warm zijn geweest en Mikey is gek op warmte. Hij is geen koukleum, want hij rollebolt ook graag in de sneeuw.

Ik dirigeer Mikey direct de douchecabine in en zet de kraan aan. Onderwijl zoek ik de shampoo op en begin Mikey te wassen. Mikey heeft gelukkig geen hekel aan douchen, wel aan de shampoo, maar hij blijft altijd gedwee staan. Hij weet wat daarna komt en dat vind hij zalig.

Na drie keer met shampoo te hebben ingezeept en afgespoeld, heeft Mikey zijn eigen kleur vacht weer terug en draai ik de kraan dicht. Gelijk worden de oogjes van Mikey pretoogjes, want nu komt het leukste van douchen: het afdrogen.

Mikey blijft keurig in de douchecabine staan tot ik een grote handdoek op de grond voor de douchecabine heb gelegd. Mikey kijkt mij aan en ik zeg tegen hem dat hij de douchecabine uit mag. Met een klein sprongetje staat Mikey op de handdoek. Ik pak de zijkanten van de handdoek op en sla het om Mikey heen. Dan begin ik hem wild en ruw af te drogen. Mikey kan niet meer op zijn pootjes staan en valt om. Snel staat hij weer op zijn pootjes, want dit is heel erg genieten.

Zoals gewoonlijk ontvlucht hij halverwege het afdrogen en rent een rondje door het huis heen. Al huppelend en springend rent hij door de huiskamer en badkamer en keuken heen. En hij stopt weer bovenop de handdoek, zodat ik met de tweede ronde van afdrogen kan beginnen.

Mikey weet dat bij de tweede maal vluchten, het spelletje met het afdrogen afgelopen is. Hij blijft nu dan ook net zolang staan tot ik zeg dat het genoeg is.

Maar ja, ik was eigenlijk van plan om Mikey uit te gaan laten en dan naar bed te gaan. Ik weet als ik nu naar buiten ga met hem, dat hij nog vol energie zit en alleen nog maar wil rennen buiten.

Normaal gesproken loop ik nooit zover met de laatste uitlaatbeurt voor het slapen gaan, maar omdat Mikey nog zo vol energie zit, besluit ik om iets verder te lopen. Daar is een plek waar Mikey uitgebreid kan rennen. Meestal laat ik hem daar ook los, zodat hij nog verder kan rennen, nog harder kan rennen. Het enige nadeel is, is dat naast deze lekkere renplek een sloot is en Mikey het niet erg vind om ook een stukje te gaan zwemmen.

Ik twijfel even, want als ik hem los laat, is de kans groot dat ik hem straks weer kan gaan douchen. Maar aan de andere kant, als ik hem los laat, kan hij wel zijn energie kwijt.

Ik heb een besluit genomen, ik laat Mikey los. Mikey rent er als een speer vandoor en al snel is hij in de duistere nacht verdwenen. Enkele tellen later komt hij weer in het schijnsel van de lantaarnpaal mijn kant opgerend. Hij rent mij hard voorbij en een tiental meters later draait hij zich weer om en rent weer terug de duisternis in. Dit spelletje herhaald zich nog een keer of tien.

Het werd tijd om weer naar huis te gaan en ik roep Mikey bij mij, zodat hij weer aan de riem kan. Mikey komt ook keurig en hij ziet dat ik de riem in de aanslag heb om die om zijn nek te doen. Mikey gaat keurig zitten en ik ga met zijn riem richting zijn kop. Als ik vlakbij ben, springt Mikey op en rent weer weg. Ik zie hem weer de duisternis in verdwijnen. En even later komt hij weer terug gerend en gaat weer voor mij zitten. Nu mag ik wel de riem omdoen.

We lopen weer naar huis en het ritueel voor het slapen gaan gaat beginnen. Vlak voor ik in bed stap, krijgt Mikey altijd nog een hondenkoekje en dan wens ik hem welterusten. Maar dat hoefde vandaag niet, Mikey lag al in de mand en zijn ogen waren al dicht. Ik leg het hondenkoekje bij hem in de mand en stap zelf het bed in. Ik kijk op de wekker en ik zie dat het half drie is . . .

Ik hoor een diepe zucht naast mij en ik doe het licht uit.