Gisteren beschreef Skreewert al waar Scary was gaan zitten (zie: Het is zover!!). Scary was boven op de combiketel gaan zitten. Niet echt de handigste plek om je te verstoppen.
Gelukkig is de verwarming nog niet aan en gebruik ik overdag weinig warm water. Gisteren stelde ik het gebruik van warm water maar steeds uit, maar er komt een moment dat ik warm water nodig heb.
Ik had Scary van de combiketel af kunnen halen, maar ik besloot om het niet te doen. Scary vind het op dit moment nog niet prettig om opgepakt te worden en ik vind het niet prettig om krassen op mijn armen te hebben. Scary zou vanzelf wel wegvluchten.
En dat deed hij.
Met een snelheid van een TGV op volle snelheid spurtte Scary richting de huiskamer. Mikey schrok daar van en vluchtte de tuin in. Skreewert schrok ook en sprong bovenop de kast.
Alle ‘verwegverstopplekjes’ waren afgeschermd, zodat Scary niet meer de mogelijkheid heeft om geheel uit het zicht te gaan zitten. Er zijn nog wel andere verstopplekjes voor hem, zoals achter de bank, of achter een gordijn. Plekjes waar ik makkelijk bij kan. Plekjes waar Scary toch nog enigszins gezien kan worden, zowel door mij, als door Skreewert en Mikey. Scary zal er toch aan moeten wennen dat er een Skreewert en een Mikey rondlopen.
Uiteindelijk is Scary op een plekje tussen de bank en een kastje beland en hij vond dat veilig genoeg om er de hele avond te blijven zitten. Ik was blij dat hij daar was gaan zitten, want nu kan Skreewert op een ruime afstand Scary zien zitten en is de behoefte om er heen te gaan niet zo groot. Wat weer in het voordeel van Scary is. En ook een voordeel voor Mikey, want als Skreewert te dicht bij Scary komt, begint Scary te meppen. Skreewert gaat dan weer weg en reageert zijn frustratie weer op Mikey af.
Skreewert heeft het gisteravond heel erg druk gehad. Niet alleen met zijn gebruikelijke dingen, zoals Mikey plagen en kriebels bij mij halen, maar vooral druk met Scary bekijken van veilige afstand. Soms ging Skreewert er zo in op, dat hij vergat dat hij ergens op zat. Met het gevolg dat als hij een stapje verzette, hij op zijn platte bek op de grond viel. En dat is niet één keer gebeurd, maar minstens vier keer.
Elke dag krijgen de katten hier wat blikvoer. Scary kreeg het op zijn verstopplekje. Maar gisteren kon ik Scary niet geven op de gebruikelijke tijd, want die mogelijkheid is er niet op het plekje waar hij op dat moment zat.
Skreewert is niet zo wild van het blikvoer. Het enige wat hij echt lekker vind is de vettigheid wat er aan zit. Hij likt dan ook al het blikvoer schoon en laat de rest liggen. In de loop van de avond eet hij er wel steeds wat van, maar als ik naar bed ga, ligt 2/3 van het blikvoer nog steeds in het bakje. En zoveel krijgt hij al niet.
Ik had al besloten dat als ik naar bed zou gaan, ik nog wat blikvoer voor Scary neer zou zetten. Eerst Mikey en Skreewert naar boven sturen. Gelukkig gaat dat makkelijk, want Skreewert reageert als een hondje als ik zeg dat hij naar boven moet. Daarna wat blikvoer in een bakje gezet en bij de rest van het voer gezet. En nu maar afwachten of het de volgende ochtend op zou zijn.
Vanmorgen kwam ik beneden en keek gelijk in de voerbakjes. Scary had zijn best gedaan, zijn bakje was schoon leeg, maar ook die van Skreewert was nu volledig leeggegeten.
Scary had vannacht ook nog even een nieuw verstopplekje opgezocht. Hij zat nu niet meer tussen de bank en een kastje in, hij zit nu achter de bank.
Het duurde niet lang voor Skreewert wist waar Scary zat. Vanaf de rugleuning van de bank kan hij goed neerkijken op Scary. Ik ken Skreewert en weet dat hij niet snel achter de bank zal springen om bij Scary te kijken. Skreewert is ook een bangerd en achter de bank is geen vluchtweg.
Maar Skreewert kan ook een klungel zijn en het duurde dan ook niet lang of hij leunde te ver voorover en kukelde achter de bank. Nog geen halve seconde later zat Skreewert weer op de bank en keek angstig om hem heen. Met voorzichtige pas liep hij naar het bankje van Mikey en plofte daar, al hijgend, neer.
De rust is nu weer, zij het tijdelijk, wedergekeerd. Scary is een klein stapje dichterbij met zijn integratie in dit huis. Het kan nog weken, zelf maanden, duren voor Scary door het huis durft te lopen overdag, maar het kan ook zomaar zijn dat hij over twee dagen opeens tevoorschijn durft te komen.
De tijd zal het leren, maar dat het goed komt, weet ik wel zeker.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten