Sinds enkele weken ben ik op de bovenverdieping bezig om de
overloop te isoleren en kastruimtes maken. Maar ook de tussenwanden van de
slaapkamers met de overloop worden veranderd. De deuren gaan wat meer opzij en
mijn overloop word wat smaller, zodat er een flinke kastruimte ontstaat.
Dat heb ik ook wel nodig, want tot op heden stond veel van mijn spullen in mijn slaapkamer. Gekscherend noemde ik het wel eens “mijn opslagruimte met slaapmogelijkheid”.
Nu ik dus ook de tussenwanden ga vernieuwen, heb ik besloten om gelijk de vloer te isoleren met geluiddempende platen. Dat betekend dat “mijn opslagruimte met slaapmogelijkheid” leeg moet. Vandaag ben ik daar aan begonnen en het is verbazingwekkend wat er te vinden is.
Ergens in een hoekje was een kledingkast verstopt. Daar had ik al mijn kleren neergehangen en gelegd die in vervlogen tijden nogal gekrompen waren in de was. Van het weekend ga ik eens kijken of het na enkele jaren rust weer wat uitgerekt is en ik het weer aan kan.
Uiteraard helpt het ook dat ik inmiddels een kilootje of twintig ben afgevallen en weer dicht bij mijn gewicht ben toen ik die kleren nog paste.
Ik heb er wel even werk mee, want het is bij elkaar vier verhuisdozen vol met hoofdzakelijk overhemden en broeken. Zo’n vijftien spijkerbroeken, zowel nette broeken als werkbroeken, een stuk of twintig overhemden en een aantal truitjes en sweaters.
Ik vond in een laatje oude foto’s van een bestelbus. Niet omdat die bus zo speciaal was, maar ik had die foto’s genomen om aan een schade-expert de schade te laten zien. Hoe ik toen een schade-expert, die doorgaans denken dat ze god zijn, op zijn nummer zette, kan je »»HIER«« lezen.
In een plastic tasje vond ik kassabonnen en garantiebewijzen van aankopen. Zelfs nog een kassabon van borden die mijn ex en ik hadden gekocht voor we samen gingen wonen. Die bon is ruim dertig jaar oud.
Wie wat bewaard . . .
In een houten krat vond ik de kampeerspullen. Metalen borden en mokken, bestek, een gasbrandertje en al dat soort dingen meer. Ook mijn snorkelspullen zat er nog in.
Ook de tent was er nog. Zo’n klein trekkerstentje die makkelijk aan de rugzak is te bevestigen. De binnentent was nog redelijk goed, maar de buitentent brak bijna toen ik hem uit elkaar vouwde. Ook vond ik het zakje met tientallen tentharingen. Voor elke soort grond hadden we tentharingen, van zachte zandgrond, tot keiharde rotsgrond.
De tentharingen heb ik bewaard, misschien dat ik ze ooit nog eens uit kan lenen, maar de tent gaat rechtstreeks de grijze bak in.
Dat heb ik ook wel nodig, want tot op heden stond veel van mijn spullen in mijn slaapkamer. Gekscherend noemde ik het wel eens “mijn opslagruimte met slaapmogelijkheid”.
Nu ik dus ook de tussenwanden ga vernieuwen, heb ik besloten om gelijk de vloer te isoleren met geluiddempende platen. Dat betekend dat “mijn opslagruimte met slaapmogelijkheid” leeg moet. Vandaag ben ik daar aan begonnen en het is verbazingwekkend wat er te vinden is.
Ergens in een hoekje was een kledingkast verstopt. Daar had ik al mijn kleren neergehangen en gelegd die in vervlogen tijden nogal gekrompen waren in de was. Van het weekend ga ik eens kijken of het na enkele jaren rust weer wat uitgerekt is en ik het weer aan kan.
Uiteraard helpt het ook dat ik inmiddels een kilootje of twintig ben afgevallen en weer dicht bij mijn gewicht ben toen ik die kleren nog paste.
Ik heb er wel even werk mee, want het is bij elkaar vier verhuisdozen vol met hoofdzakelijk overhemden en broeken. Zo’n vijftien spijkerbroeken, zowel nette broeken als werkbroeken, een stuk of twintig overhemden en een aantal truitjes en sweaters.
Ik vond in een laatje oude foto’s van een bestelbus. Niet omdat die bus zo speciaal was, maar ik had die foto’s genomen om aan een schade-expert de schade te laten zien. Hoe ik toen een schade-expert, die doorgaans denken dat ze god zijn, op zijn nummer zette, kan je »»HIER«« lezen.
In een plastic tasje vond ik kassabonnen en garantiebewijzen van aankopen. Zelfs nog een kassabon van borden die mijn ex en ik hadden gekocht voor we samen gingen wonen. Die bon is ruim dertig jaar oud.
Wie wat bewaard . . .
In een houten krat vond ik de kampeerspullen. Metalen borden en mokken, bestek, een gasbrandertje en al dat soort dingen meer. Ook mijn snorkelspullen zat er nog in.
Ook de tent was er nog. Zo’n klein trekkerstentje die makkelijk aan de rugzak is te bevestigen. De binnentent was nog redelijk goed, maar de buitentent brak bijna toen ik hem uit elkaar vouwde. Ook vond ik het zakje met tientallen tentharingen. Voor elke soort grond hadden we tentharingen, van zachte zandgrond, tot keiharde rotsgrond.
De tentharingen heb ik bewaard, misschien dat ik ze ooit nog eens uit kan lenen, maar de tent gaat rechtstreeks de grijze bak in.
In een verlepte verhuisdoos vond ik mijn roze bolhoed, roze boa, roze pruik,
roze bouwhelm en roze hamer. Zo heb ik menig pretpark bezocht met een dagje uit
van een chatbox.
Dit bewaar ik zeker . . .
Het waren mooie momenten . . .
Dit bewaar ik zeker . . .
Het waren mooie momenten . . .
Geen opmerkingen:
Een reactie posten