Welkom?

Welkom bij Red Light District Amsterdam.

Om maar gelijk bepaalde personen uit een droom te helpen, en hun broek gesloten te houden, dit is geen blog over de Rosse Buurt van Amsterdam. Op deze blog zullen ook geen naaktfoto's te vinden zijn. De naam Red Light District is gekozen omdat ik daar in de buurt gewoond heb en er zeer regelmatig te vinden was.

Op deze weblog schrijf ik verhaaltjes uit mijn leven. Zoals mijn, volgens anderen, hilarische telefoongesprekken, mijn wel bekende manier van reizen en mijn kijk op de wereld en het nieuws. En verhalen die in het werk zijn voorgekomen, want ook daar heb ik het een en ander meegemaakt.

Er zijn ook drie gastschrijvers:

Skreewert: Een zwart/witte kater en een dondersteen tot in het puntje van zijn staart.
Scary: Een grijs gemêleerde kater, erg bang, maar hij doet zijn best om dat te overwinnen.
Mikey: Een Jack Russell die denkt dat hij een hond is.
Hun verhalen zijn te lezen in “De Wereld Van Skreewert”.




dinsdag 23 juli 2013

Hoever reikt mijn invloed?


Hoe mijn manier van reizen is, is wel algemeen bekend. Het komt zeer regelmatig voor dat mijn reis ongewild met enkele uren word verlengd . . .

Sinds kort heb ik weer een vriendinnetje. Helaas wonen wij een beetje ver uit elkaar, ik in het noordoosten van Friesland en zij in de Randstad. Gelukkig heeft zij geen hekel om met de trein te reizen en met een geel gevaarte komt ze deze kant op. En met een soortgelijk geel gevaarte rijd zij later weer terug naar de drukte van de Randstad. En daar ging het fout . . .
Zo lief en galant als ik ben, breng ik mijn vriendinnetje, ik zal haar verder Miss B noemen, naar het dichtstbijzijnde treinstation. Niet dat daar van de gele gevaarten komen, hier komen rood/witte gevaarten die te veel herrie maken om de zondagse rust op maandag te verstoren.
Deze rood/witte gevaarte had al enkele minuten vertraging en daardoor dreigde Miss B haar aansluiting naar huis te missen. Maar als de chauffeur van de gele gevaarte een goede dag zou hebben, en het geduld om enkele minuten te wachten, zou Miss B haar aansluiting nog wel kunnen halen.

Maar helaas begon de ellende al enkele minuten na het verlaten van het station waar ik haar liefdevol gedumpt had. Door een kleine storing in het electrische gedeelte van het rood/witte gevaarte was het niet mogelijk om nog verder te rijden en stonden ze minstens een half uur stil tussen twee stations in. En tot ieders geluk stopte ook de airco ermee, dus binnen de kortste keren was een frisse duik in het warme zweet van elke passagier mogelijk.
Gelukkig kwamen er meer treinen en was de chauffeur van de volgende rood/witte gevaarte zo vriendelijk om de trein waar Miss B in zat voort te duwen tot de eindhalte in Leeuwarden.
Inmiddels waren twee van die gele gevaartes richting het westen al vertrokken en had Miss B royaal de tijd om iets fris te kopen om weer wat af te koelen.

Het gele gevaarte die Miss B nu moest hebben, kwam langzaam het station binnen gereden. Nadat alle passagiers waren uitgestapt, stapte Miss B de trein in en zocht een rustige en koele zitplaats op.
Miss B keek op haar horloge en zag dat het nu tijd was voor het gele gevaarte om te gaan rijden . . .
Helaas ging het gele gevaarte niet rijden.

Door een ongeval met een geel gevaarte in de buurt van Grou, reden er geen treinen tussen Leeuwarden en Akkrum.
Alle passagiers mochten weer uit het gele gevaarte stappen. Er werd hun geadviseerd om met een rood/wit gevaarte naar Groningen te reizen en vanaf daar een geel gevaarte naar Zwolle te nemen en dan daar de reis verder te volgen zoals de passagiers gepland hadden. Ik kan nu niet zeggen dat dit advies veel vertrouwen geeft gezien de manier hoe de laatste rood/wit gevaarte uit Groningen het station van Leeuwarden werd ingeduwd . . .
Maar goed . . . Miss B liet de moed niet zakken en stapte weer in een rood/wit gevaarte om vervolgens langs het station waar ik haar liefdevol gedumpt had te rijden om in Groningen te komen.
Ongeveer twee uur later dan gepland stond Miss B op het station in Zwolle om over te stappen in een geel gevaarte richting de Randstad.

Een treinreisje van nog geen drie uurtjes werd een rit van ruim vijf uur . . .
Zou mijn invloed van mijn manier van reizen zo ver reiken . . . ?

1 opmerking:

  1. Oei oei waarschijnlijk wel. Gelukkig heeft Miss B. een voorproefje gehad, kan zij alvast wennen eraan.

    Het reisverslag heel leuk, maar wat ik nog leuker vind om te lezen is dat je weer een vriendinnetje heb;-)

    BeantwoordenVerwijderen