Welkom?

Welkom bij Red Light District Amsterdam.

Om maar gelijk bepaalde personen uit een droom te helpen, en hun broek gesloten te houden, dit is geen blog over de Rosse Buurt van Amsterdam. Op deze blog zullen ook geen naaktfoto's te vinden zijn. De naam Red Light District is gekozen omdat ik daar in de buurt gewoond heb en er zeer regelmatig te vinden was.

Op deze weblog schrijf ik verhaaltjes uit mijn leven. Zoals mijn, volgens anderen, hilarische telefoongesprekken, mijn wel bekende manier van reizen en mijn kijk op de wereld en het nieuws. En verhalen die in het werk zijn voorgekomen, want ook daar heb ik het een en ander meegemaakt.

Er zijn ook drie gastschrijvers:

Skreewert: Een zwart/witte kater en een dondersteen tot in het puntje van zijn staart.
Scary: Een grijs gemêleerde kater, erg bang, maar hij doet zijn best om dat te overwinnen.
Mikey: Een Jack Russell die denkt dat hij een hond is.
Hun verhalen zijn te lezen in “De Wereld Van Skreewert”.




zaterdag 18 januari 2014

Een andere deur

De vorige keer is geschreven over het tussenwandje (zie: DeWereld van Skreewert) dat geplaatst is om de warmte wat meer in de huiskamer te houden. En dat is goed gelukt, ik merk dat de verwarmingsketel minder vaak aan gaat. Maar het zou nog meer effect hebben als ik de deur ernaast ook in orde zou maken.
Dat heb ik in de afgelopen tijd gedaan.

Ooit zat daar een paneeldeur in. Om preciezer te zijn: het was een paneelkastdeur. Hier in huis zaten maar zes deuren, in andere deuropeningen zat geen deur meer, en elke deur was nog verschillend ook. En een vriend van mij zocht een paar jaar geleden toevallig zo’n paneeldeur en heb hem die deur meegegeven. De doorgang waar die deur zat, gebruikte ik toch niet en zette er een plaat hout voor.
Na mijn ‘verhuizing’ van voor naar achter, ging ik wel die doorgang gebruiken en heb er toen een tijdelijke deur ingezet. Nou ja . . . deur . . .
Het waren twee aan elkaar gezette paneeldeurtjes van een oude, goedkope kast. Te breed en te laag. Skreewert had er dan ook geen moeite mee om er overheen te springen en toen heb ik er wat gaas op de deur gemaakt.
Maar in het kader van bezuinigingen, moest ook die tijdelijke deur plaats maken voor een echte deur.

De oude deuropening was erg smal, nog geen zeventig centimeter breed. Ik wilde een deur van normaal formaat, dus ook het kozijn moest er aan geloven.
En ik moest ook het kozijn iets verplaatsen, want nu er een bredere deur in zou komen, zou de deur tegen mijn kast aankomen en dat is zonde. Het kozijn is ongeveer twintig centimeter meer de gang in gegaan.
Links naast de ‘nieuwe’ deur ontbreekt een stukje uit de lambrisering, daar zat de oude afscheiding met deur naar de gang.

Maar mooi is het niet als een deur zo’n stuk terugvalt.
Dat heb ik opgelost door boven de deur een open bergruimte te maken, zodat het lijkt alsof de deur in een nisje is gemaakt. En in de ruimte boven de deur kan ik mijn oude lp’s zetten. Ik draai niet vaak lp’s, maar soms is het wel weer heerlijk om ze te horen.

De deur zelf is een boardkartonnen deur. Eigenlijk zijn ze afschuwelijk, maar dankzij een vriendin heb ik nu genoeg deuren om mijn huis van allemaal dezelfde deuren te voorzien. Alleen zijn deze deuren wel erg saai.
Ik heb in de deur onderaan de trap een grote glas-in-lood raam gemaakt. Dat kan ik niet in de deur naar de gang doen. Mikey zou vaak tegen de deur op gaan staan om de gang in te kijken als ik weg ben. Of erger nog, hij springt er tegenaan en zou door het glas heen gaan.
Maar ik wilde er toch iets aan glas er in hebben, dus heb ik een kleinere glas-in-lood raam in de deur gemaakt.

Ach . . . ik zou nog veel meer kunnen schrijven . . .
Bekijk de foto’s maar . . .
 
 
 

1 opmerking: