Welkom?

Welkom bij Red Light District Amsterdam.

Om maar gelijk bepaalde personen uit een droom te helpen, en hun broek gesloten te houden, dit is geen blog over de Rosse Buurt van Amsterdam. Op deze blog zullen ook geen naaktfoto's te vinden zijn. De naam Red Light District is gekozen omdat ik daar in de buurt gewoond heb en er zeer regelmatig te vinden was.

Op deze weblog schrijf ik verhaaltjes uit mijn leven. Zoals mijn, volgens anderen, hilarische telefoongesprekken, mijn wel bekende manier van reizen en mijn kijk op de wereld en het nieuws. En verhalen die in het werk zijn voorgekomen, want ook daar heb ik het een en ander meegemaakt.

Er zijn ook drie gastschrijvers:

Skreewert: Een zwart/witte kater en een dondersteen tot in het puntje van zijn staart.
Scary: Een grijs gemêleerde kater, erg bang, maar hij doet zijn best om dat te overwinnen.
Mikey: Een Jack Russell die denkt dat hij een hond is.
Hun verhalen zijn te lezen in “De Wereld Van Skreewert”.




donderdag 29 november 2012

Mobiele pincode


Gisteravond zat ik naar een één of ander praatprogramma op de televisie te kijken. Opeens hoor ik een paar piepjes. Eerst kon ik ze niet thuisbrengen, maar toen ik ze nog een keer hoorde, wist ik dat het van een mobiele telefoon kwam.

Het is toch eigenlijk van de gekke dat als mensen bij zo’n praatprogramma zitten, niet eens hun telefoon uitzetten. Als je dan iets belangrijks verwacht, ga dan niet in een praatprogramma mee zitten beppen, want je bent er toch niet helemaal met je gedachten bij.
En er is totaal niemand die reageert. Die piepjes komen nogmaals en niemand die vreemd kijkt, of ook maar naar zijn/haar mobiele telefoon grijpt. Niemand die de moeite neemt om er een eind aan te maken.

Omdat de tussenpozen te groot was, was het duidelijk dat er geen telefoon over ging. Het leek er meer op dat iemand sms’jes kreeg. Of iemand had een pieper niet uitgezet. Heel irritant om steeds maar weer dat geluid te horen.

De presentatoren deden ook geen enkele moeite om de persoon aan te spreken dat zijn/haar telefoon aan het piepen was. Of was het een telefoon van één van de presentatoren zelf? Om dit irritant gedoe, zou ik bijna een andere zender op gaan zetten. Is de fatsoensnorm zo vervaagd in de wereld? Is het allemaal maar heel normaal dat dit soort dingen getolereerd word? Ben ik wereldvreemd aan het worden?

Opeens bedenk ik me dat die piepjes mij bekend voorkwamen. Ik had het wel vaker gehoord. Nee, het is niet het geluid van als ik een sms’je krijg. Nee, dit is meer dezelfde soort piepjes als de batterijen van mijn telefoon leeg raken. Het zal toch niet . . .?¿?

Ik sta op en loop naar mijn bureau en pak mijn telefoon. Ik was nog net op tijd om mijn telefoon uit te zien gaan. Ik sluit de stroom op mijn telefoon aan.
Wat is die @#&%$ pincode ook al weer?

1 opmerking:

  1. ja, onbegrijpelijk. Ik heb laatst op ene verjaardag een aantal mensen aangesproken, die doorlopend zaten te sms'en of FB'en. Kan echt niet. Ga dan gewoon naar huis als je niet de beschaving hebt iets van sociaal wenselijk gedrag te vertonen.

    BeantwoordenVerwijderen